Ach vaderlief, toe drink niet meer
Ik vroeg 't al zo menige keer
Want moesjelief huilt telkens weer
Ach vaderlief, toe drink niet meer
Een moeder zit stil bij 't fornuis
Aan 't raam staat verdrietig haar kind
Want nog steeds is vader niet thuis
Omdat hij 't weekloon verdrinkt
Dan rent plots het kind door de kou
En hoort in een kroeg vaders' stem
Het pakt hem bedeesd bij z'n mouw
En vraagt dan met bevende stem
Ach vaderlief, toe drink niet meer
Ik vroeg 't al zo menige keer
Want moesjelief huilt telkens weer
Ach vaderlief, toe drink niet meer
De man stoot 't kind van zich af
Dat valt met een smak op de grond
Dan ziet hij vol schrik tot z'n straf
't Hoofdje is bloedend verwond
Vol schaamte brengt hij dan z'n kind
Terug naar z'n huis en z'n vrouw
Terwijl ze het hoofdje verbindt
Zegt vader vol innig berouw
Je vaderlief, die drinkt niet meer
Je vroeg 't al zo menige keer
Dus moesjelief, kom huil niet meer
Want vaderlief, die drinkt niet meer
Dus moesjelief, kom huil niet meer
Want vaderlief, die drinkt niet meer
Ik vroeg 't al zo menige keer
Want moesjelief huilt telkens weer
Ach vaderlief, toe drink niet meer
Een moeder zit stil bij 't fornuis
Aan 't raam staat verdrietig haar kind
Want nog steeds is vader niet thuis
Omdat hij 't weekloon verdrinkt
Dan rent plots het kind door de kou
En hoort in een kroeg vaders' stem
Het pakt hem bedeesd bij z'n mouw
En vraagt dan met bevende stem
Ach vaderlief, toe drink niet meer
Ik vroeg 't al zo menige keer
Want moesjelief huilt telkens weer
Ach vaderlief, toe drink niet meer
De man stoot 't kind van zich af
Dat valt met een smak op de grond
Dan ziet hij vol schrik tot z'n straf
't Hoofdje is bloedend verwond
Vol schaamte brengt hij dan z'n kind
Terug naar z'n huis en z'n vrouw
Terwijl ze het hoofdje verbindt
Zegt vader vol innig berouw
Je vaderlief, die drinkt niet meer
Je vroeg 't al zo menige keer
Dus moesjelief, kom huil niet meer
Want vaderlief, die drinkt niet meer
Dus moesjelief, kom huil niet meer
Want vaderlief, die drinkt niet meer