'k Wil vertellen een istore
van een króeg onelegaent
in een stad stil en verloren
in e regenachtig laend
tusse lege magazijne
meh ne reuk van verzuurde wijne
tusse mure van beton
achter vensters zonder zon
Z'ad altijd dezelfde gaste
die dor zaten al jarelaenk
die er zopen en er braste
same gingen unne gaenk
die oep laenk vergete gronde
nog een króeg adde gevonde
klein en vaer van elegaent
in e regenachtig laend
Ze versleten er un dage
ze verdoêfden unnen tijd
ginnen iêne stelde vrage
ginnen iêne voelde spijt
en ze ginge mediteren
over staerven of crevere
da caféke zonder naam
was et eind van un bestaan
Mor ne ziêman oud van jare
kwam is binne meh' de wind
oem wa móed te gon vergare
ba een borrel en een pint
en a las 'er de gedachte
de verveling van lege nachte
in et uitgestörven oêg
van de mensen on den toêg
Schiêd toch uit meh oe te plage
goh toch mee meh iêl de plóeg
onder zeil iên van dees dage
oep mij schip is plöts genoeg
en et is zoe vaer gekome
dat 'em z'allemol ee meegenome
et caféke zonder naam
is verlate blijve staan
'k Zen de weg al laenk vergete
nor da regenachtig laend
nor die stad stil en verlate
en die króeg onelegaent
ik eb gezocht tusse magazijne
meh ne reuk van verzuurde wijne
mor 't caféke zonder naam
schijnd vörgóe te zen vergaan
van een króeg onelegaent
in een stad stil en verloren
in e regenachtig laend
tusse lege magazijne
meh ne reuk van verzuurde wijne
tusse mure van beton
achter vensters zonder zon
Z'ad altijd dezelfde gaste
die dor zaten al jarelaenk
die er zopen en er braste
same gingen unne gaenk
die oep laenk vergete gronde
nog een króeg adde gevonde
klein en vaer van elegaent
in e regenachtig laend
Ze versleten er un dage
ze verdoêfden unnen tijd
ginnen iêne stelde vrage
ginnen iêne voelde spijt
en ze ginge mediteren
over staerven of crevere
da caféke zonder naam
was et eind van un bestaan
Mor ne ziêman oud van jare
kwam is binne meh' de wind
oem wa móed te gon vergare
ba een borrel en een pint
en a las 'er de gedachte
de verveling van lege nachte
in et uitgestörven oêg
van de mensen on den toêg
Schiêd toch uit meh oe te plage
goh toch mee meh iêl de plóeg
onder zeil iên van dees dage
oep mij schip is plöts genoeg
en et is zoe vaer gekome
dat 'em z'allemol ee meegenome
et caféke zonder naam
is verlate blijve staan
'k Zen de weg al laenk vergete
nor da regenachtig laend
nor die stad stil en verlate
en die króeg onelegaent
ik eb gezocht tusse magazijne
meh ne reuk van verzuurde wijne
mor 't caféke zonder naam
schijnd vörgóe te zen vergaan