itirazım var bu zalim kadere
itirazım var bu sonsuz kedere
feleğin cilvesine
hayatın sillesine
dertlerin cümlesine
itirazım var
hayatın en başında felek karşımızda mı kaldı
yaşamın kıyısından ömür zaten çok yol aldı
elimde bir kalem bir kağıt kimi zamansa hüznüm
dünyaysa çelme taktı düştük bazen hep penaltı
bir istediğim bir istemediğim günler
hayır beklediğim kendimi iteklediğim ve yere düşünce teklediğim
sırlarım gecemde gizlidir güneşten sakladığım
bazen umutlar da söner ayışığından aldığım
yüreksiz olan zevksiz gelip geçer her mevsim
kabartma fazla nefsin yürekli olan sevsin
karanlık odam sessiz düşüncem pek bir keyifsiz
haksızlık damarlarında gezenlerdir en renksiz
hançeri var hayatın hayata sırtımız dönük
bir mazeretim yok benim yolun sonu zaten ölüm
istediğin kadar da bağır kimse duymaz son sözün
adaletiyse bu dünyanın itirazım var gülüm
yarım kalan sevgiye
şu emanet gülmeye
yaşamadan ölmeye
itirazım var
kapanmış yolların hanında bekleyen yolcuyuz
umutta yolun en sonunda duvar hariç komşuyuz
bir yalan bin yılandan beter bin bir yalancı her yerde
peşinde milyon keder bekler yetmez çare derde
isyanım hem sözlerim hem gözlerim hem özümde
özlediğim birçok şey de var hiçbir yok yerinde
istediklerim ve yapamadıklarım hep aynı mı bilmem ben
ama aynı yerde bekliyorum yarını
ben hep yenilmeye mahkum muyum
ben hep ezilmeye mecbur muyum
itirazım var bu yalan dolana
benim şu dertlere ne borcum var ki
tuttu yakamı bırakmıyor
benim mutlulukla ne zorum var ki
bana cehennemi aratmıyor
itirazım var bu sonsuz kedere
feleğin cilvesine
hayatın sillesine
dertlerin cümlesine
itirazım var
hayatın en başında felek karşımızda mı kaldı
yaşamın kıyısından ömür zaten çok yol aldı
elimde bir kalem bir kağıt kimi zamansa hüznüm
dünyaysa çelme taktı düştük bazen hep penaltı
bir istediğim bir istemediğim günler
hayır beklediğim kendimi iteklediğim ve yere düşünce teklediğim
sırlarım gecemde gizlidir güneşten sakladığım
bazen umutlar da söner ayışığından aldığım
yüreksiz olan zevksiz gelip geçer her mevsim
kabartma fazla nefsin yürekli olan sevsin
karanlık odam sessiz düşüncem pek bir keyifsiz
haksızlık damarlarında gezenlerdir en renksiz
hançeri var hayatın hayata sırtımız dönük
bir mazeretim yok benim yolun sonu zaten ölüm
istediğin kadar da bağır kimse duymaz son sözün
adaletiyse bu dünyanın itirazım var gülüm
yarım kalan sevgiye
şu emanet gülmeye
yaşamadan ölmeye
itirazım var
kapanmış yolların hanında bekleyen yolcuyuz
umutta yolun en sonunda duvar hariç komşuyuz
bir yalan bin yılandan beter bin bir yalancı her yerde
peşinde milyon keder bekler yetmez çare derde
isyanım hem sözlerim hem gözlerim hem özümde
özlediğim birçok şey de var hiçbir yok yerinde
istediklerim ve yapamadıklarım hep aynı mı bilmem ben
ama aynı yerde bekliyorum yarını
ben hep yenilmeye mahkum muyum
ben hep ezilmeye mecbur muyum
itirazım var bu yalan dolana
benim şu dertlere ne borcum var ki
tuttu yakamı bırakmıyor
benim mutlulukla ne zorum var ki
bana cehennemi aratmıyor