Elisabeth, doe open liefste.
Deze nacht kom ik bij jou.
Laat me toch binnen.
Politiek, haat en nijd, alle dagen.
Honger en rampspoed in het hele rijk.
Deze last kan ik niet langer dragen,
't is zo zwaar dat ik bijna bezwijk.
Overal problemen die geen einde nemen.
Laat me bij je slapen,
ik ben het schip dat in jou haven,
van jou geborgenheid verwacht,
meer vraag ik niet voor deze nacht.
Ik mis je zo
Ik kan niet leven, als ik door jou
niet word niet wordt gered.
Elisabeth
Waarom ga je niet weer naar je moeder,
daar heb je toch steeds voor gekozen
Liefste,
Ik wil niet.
Wat heb ik gedaan?
Jij laat toe dat Rudolf gestraft word.
Rudolf gestraft?
Ik heb alles gehoord, dat je moeder
hem kwelt zonder meededogen.
Zo word hij door haar tot keizer gedrilt.
Hij is nog te week.
Ze maakt hem kapot, ik kan haar gedrag niet
langer toestaan dus kies nu voor haar,
of voor mij.
Ik heb een ultimatum voor je opgesteld,
als je me niet verliezen wilt,
volg het dan op.
Ik wil over de opvoeding van mij kinderen
beslissen.
En van nu af aan bepaal ik zelf wat
ik doe en laat.
Hier, lees wat ik geschreven heb en kies.
Voor je moeder, of voor mij.
En laat me nu alleen.
Elisabeth, jij zult pas rusten als ik jou
kus en jou omarm, ik zal je trootsen.
Vlucht, en jij zult vrij zijn en alle
wanhoop zal voorbij zijn.
Ik leid je weg uit deze tijd, naar een
gedroomde werkelijkheid.
Elisabeth, Elisabeth, ik hou van jou.
Nee, ik wil nog leven, ik ben te jong
om op te geven.
Ik volg mijn eigen levenslijn.
Mijn wapen zal mijn schoonheid zijn.
Weg, ik wil je niet, ik hoef je niet,
Ga!
Deze nacht kom ik bij jou.
Laat me toch binnen.
Politiek, haat en nijd, alle dagen.
Honger en rampspoed in het hele rijk.
Deze last kan ik niet langer dragen,
't is zo zwaar dat ik bijna bezwijk.
Overal problemen die geen einde nemen.
Laat me bij je slapen,
ik ben het schip dat in jou haven,
van jou geborgenheid verwacht,
meer vraag ik niet voor deze nacht.
Ik mis je zo
Ik kan niet leven, als ik door jou
niet word niet wordt gered.
Elisabeth
Waarom ga je niet weer naar je moeder,
daar heb je toch steeds voor gekozen
Liefste,
Ik wil niet.
Wat heb ik gedaan?
Jij laat toe dat Rudolf gestraft word.
Rudolf gestraft?
Ik heb alles gehoord, dat je moeder
hem kwelt zonder meededogen.
Zo word hij door haar tot keizer gedrilt.
Hij is nog te week.
Ze maakt hem kapot, ik kan haar gedrag niet
langer toestaan dus kies nu voor haar,
of voor mij.
Ik heb een ultimatum voor je opgesteld,
als je me niet verliezen wilt,
volg het dan op.
Ik wil over de opvoeding van mij kinderen
beslissen.
En van nu af aan bepaal ik zelf wat
ik doe en laat.
Hier, lees wat ik geschreven heb en kies.
Voor je moeder, of voor mij.
En laat me nu alleen.
Elisabeth, jij zult pas rusten als ik jou
kus en jou omarm, ik zal je trootsen.
Vlucht, en jij zult vrij zijn en alle
wanhoop zal voorbij zijn.
Ik leid je weg uit deze tijd, naar een
gedroomde werkelijkheid.
Elisabeth, Elisabeth, ik hou van jou.
Nee, ik wil nog leven, ik ben te jong
om op te geven.
Ik volg mijn eigen levenslijn.
Mijn wapen zal mijn schoonheid zijn.
Weg, ik wil je niet, ik hoef je niet,
Ga!