De sluier valt, treed uit de schaduw.
Ik heb zo naar je verlangt, laat mij niet wachten.
Maak de nacht tot morgen, laat me bevrijd zijn en geborgen, wis alles uit wat is geweest, breng rust en vrede in mijn geest.
Laat ons liefde drinken, ik wil met jouw in as verzinken, om als een feniks op te staan, laat ons in eeuwigheid vergaan.
Elisabeth: Ik huilde, ik lachte, maar wat me beschermen zou, was steeds die gedachte, mijzelf blijf ik altijd trouw, nooit werd prijsgegeven, wat mij heeft gedreven, mijn leven is
(tussenstem) leven is
Van mij.........
Ik heb zo naar je verlangt, laat mij niet wachten.
Maak de nacht tot morgen, laat me bevrijd zijn en geborgen, wis alles uit wat is geweest, breng rust en vrede in mijn geest.
Laat ons liefde drinken, ik wil met jouw in as verzinken, om als een feniks op te staan, laat ons in eeuwigheid vergaan.
Elisabeth: Ik huilde, ik lachte, maar wat me beschermen zou, was steeds die gedachte, mijzelf blijf ik altijd trouw, nooit werd prijsgegeven, wat mij heeft gedreven, mijn leven is
(tussenstem) leven is
Van mij.........