Piękny dzień, naprawdę piękny dzień,
Niebo jak z bajek Disneya,
W taki dzień każdy jest pewny że,
Cały świat do niego się śmieje,
A ona przy kompie tkwi, w zamkniętym pokoju,
Przez okno przesącza się, ledwie wątła światła nić,
Wysyła do świata list, że pragnie spokoju,
I winny tu nie jest nikt - tak po prostu musi być.
Piękny dzień, naprawdę piękny dzień,
Wiosna tuż, pachnie w krąg majem,
Chyba ktoś zawołał imię jej,
Może tak tylko się zdaje,
A ona od dawna już, nikogo nie słyszy,
I na nic tu szkoła, dom,
Nie przyjmuje żadnych słów,
Powoli za krokiem krok, pogrąża się w ciszę,
Nad cały ten świata zgiełk woli swą krainę snów.
Na półce pluszaków rząd i miś na dywanie,
Bezradnie się patrzą na znikający w oknie cień,
I nikt nie zrozumie jej i tak już zostanie,
Jak nagle urwany film w ten naprawdę piękny dzień.
Niebo jak z bajek Disneya,
W taki dzień każdy jest pewny że,
Cały świat do niego się śmieje,
A ona przy kompie tkwi, w zamkniętym pokoju,
Przez okno przesącza się, ledwie wątła światła nić,
Wysyła do świata list, że pragnie spokoju,
I winny tu nie jest nikt - tak po prostu musi być.
Piękny dzień, naprawdę piękny dzień,
Wiosna tuż, pachnie w krąg majem,
Chyba ktoś zawołał imię jej,
Może tak tylko się zdaje,
A ona od dawna już, nikogo nie słyszy,
I na nic tu szkoła, dom,
Nie przyjmuje żadnych słów,
Powoli za krokiem krok, pogrąża się w ciszę,
Nad cały ten świata zgiełk woli swą krainę snów.
Na półce pluszaków rząd i miś na dywanie,
Bezradnie się patrzą na znikający w oknie cień,
I nikt nie zrozumie jej i tak już zostanie,
Jak nagle urwany film w ten naprawdę piękny dzień.