Dalej!
I tylko serce bije tak jak być powinno
Choć twarz pokryły zmarszczki, a ciało tak kruche już
Tak bardzo chcę odwiedzić znów miejsca z marzeń i snów
Zapach kadzideł poczuć kwiatów woń, niepojęty dreszcz
Kwiat miłości rozkwita w świetle uczuć
I w nim też usycha
Ja to wiem!
Gdy nadejdzie czas by odbyć ostatnią podróż
Będę myślał o Tobie
Zbici z lodu, twardzi jak stal
A mimo to ich serca tak wątłe są
Tacy delikatni lecz ranimy siebie wciąż
Odporni na chłód, a tak niewiele wystarczy, by stopić ten lód
Kwiat miłości rozkwita w świetle uczuć
I w nim też usycha
Ja to wiem!
Gdy nadejdzie czas by odbyć ostatnią podróż
Będę myślał o Tobie
Chyba już czas
I tylko serce bije tak jak być powinno
Choć twarz pokryły zmarszczki, a ciało tak kruche już
Tak bardzo chcę odwiedzić znów miejsca z marzeń i snów
Zapach kadzideł poczuć kwiatów woń, niepojęty dreszcz
Kwiat miłości rozkwita w świetle uczuć
I w nim też usycha
Ja to wiem!
Gdy nadejdzie czas by odbyć ostatnią podróż
Będę myślał o Tobie
Zbici z lodu, twardzi jak stal
A mimo to ich serca tak wątłe są
Tacy delikatni lecz ranimy siebie wciąż
Odporni na chłód, a tak niewiele wystarczy, by stopić ten lód
Kwiat miłości rozkwita w świetle uczuć
I w nim też usycha
Ja to wiem!
Gdy nadejdzie czas by odbyć ostatnią podróż
Będę myślał o Tobie
Chyba już czas