Sta ik in de pauze met George te praten... of hij even "De Uitvreter" van Nescio mocht komen lenen, nou ik
verdom het, ik leen geen boek meer uit
Niet dat ik zo zuinig ben op mijn boeken; Ik kan het best hebben als ik mijn boeken terug krijg met een
koffievlek, of een botervlek of een stukje uit je neus of zo. Ik kan me best voorstellen dat als je gezellig zit te
lezen, dat je dan automatisch in je neus gaat zitten grutten... doe ik ook wel eens
Al keek ik er vreemd van op toen ik "Portnoy's Complaint" terug kreeg met een brok lever van 1 1/2 ons... Rauw
Nog te beroerd geweest om het effe op te bakken
Maar goed, ik word alleen pisnijdig als ik mijn boeken helemaal niet meer terug krijg. En ik heb het geprobeerd
hoor, door voorin een aantal boeken een stempel te zetten met mijn naam en adres. Toen dat niet hielp, heb ik
van al mijn boeken om de drie pagina's een bladzijde zwart geverfd... om te pesten. Daar heb ik trouwens wel
een beetje spijt van, want in de eerste plaats hielp het niet al te veel en in de tweede plaats had ik mijn boeken
zelf nog niet allemaal gelezen
Mijn moeder was precies hetzelfde. Toen ze in verwachting van mij was, had ze een prachtig baby-boek gekocht
waarin alle problemen staan die een baby heeft...als hij klein is. Uitgeleend, nooit meer terug gekregen, nou ik
pies nou nog regelmatig buiten het potje
Ikzelf ben er mee begonnen toen ik zo'n klein mannetje was. Toen leende ik mijn boekjes uit aan mijn kleine
vriendjes. Nou die hoeven voor hun kinderen geen boek meer te kopen hoor. Later met mijn vieze boekjes
precies hetzelfde... die gingen bij mij nog harder de deur uit dan bij de erkende boekhandelaren
En nou leen ik geen boek meer uit. Ik heb nog een paar boeken van Ewald van Vugt in mijn boekenkast staan
die kunnen ze dan nog lenen, die hoeven ze ook nooit meer terug te geven, maar voor de rest leen ik aan
niemand meer een boek uit, aan niemand niet en ook aan jullie niet
Wie denken jullie eigenlijk wel wie ik heet... wie denken jullie eigenlijk wel hoe ik ben... wie ik doe... ik heb
geen boek meer aan mijn boekenkast
Ik stond vanmorgen helemaal nerveus naar die afwezige schrijvers te kijken. De tranen stonden in mijn boek. En
dat is jullie schuld, stelletje hufters, waarom hebben jullie zelf geen boek... geteisem, waarom moet ik er altijd
voor opdraaien
Ik krijg altijd overal de schuld van. Ik word er bloed nerveus van. Ik ga er verdomme bijna van stotteren
verdom het, ik leen geen boek meer uit
Niet dat ik zo zuinig ben op mijn boeken; Ik kan het best hebben als ik mijn boeken terug krijg met een
koffievlek, of een botervlek of een stukje uit je neus of zo. Ik kan me best voorstellen dat als je gezellig zit te
lezen, dat je dan automatisch in je neus gaat zitten grutten... doe ik ook wel eens
Al keek ik er vreemd van op toen ik "Portnoy's Complaint" terug kreeg met een brok lever van 1 1/2 ons... Rauw
Nog te beroerd geweest om het effe op te bakken
Maar goed, ik word alleen pisnijdig als ik mijn boeken helemaal niet meer terug krijg. En ik heb het geprobeerd
hoor, door voorin een aantal boeken een stempel te zetten met mijn naam en adres. Toen dat niet hielp, heb ik
van al mijn boeken om de drie pagina's een bladzijde zwart geverfd... om te pesten. Daar heb ik trouwens wel
een beetje spijt van, want in de eerste plaats hielp het niet al te veel en in de tweede plaats had ik mijn boeken
zelf nog niet allemaal gelezen
Mijn moeder was precies hetzelfde. Toen ze in verwachting van mij was, had ze een prachtig baby-boek gekocht
waarin alle problemen staan die een baby heeft...als hij klein is. Uitgeleend, nooit meer terug gekregen, nou ik
pies nou nog regelmatig buiten het potje
Ikzelf ben er mee begonnen toen ik zo'n klein mannetje was. Toen leende ik mijn boekjes uit aan mijn kleine
vriendjes. Nou die hoeven voor hun kinderen geen boek meer te kopen hoor. Later met mijn vieze boekjes
precies hetzelfde... die gingen bij mij nog harder de deur uit dan bij de erkende boekhandelaren
En nou leen ik geen boek meer uit. Ik heb nog een paar boeken van Ewald van Vugt in mijn boekenkast staan
die kunnen ze dan nog lenen, die hoeven ze ook nooit meer terug te geven, maar voor de rest leen ik aan
niemand meer een boek uit, aan niemand niet en ook aan jullie niet
Wie denken jullie eigenlijk wel wie ik heet... wie denken jullie eigenlijk wel hoe ik ben... wie ik doe... ik heb
geen boek meer aan mijn boekenkast
Ik stond vanmorgen helemaal nerveus naar die afwezige schrijvers te kijken. De tranen stonden in mijn boek. En
dat is jullie schuld, stelletje hufters, waarom hebben jullie zelf geen boek... geteisem, waarom moet ik er altijd
voor opdraaien
Ik krijg altijd overal de schuld van. Ik word er bloed nerveus van. Ik ga er verdomme bijna van stotteren