Poczekaj, widzę cię przez palce i na wysokości oczu mam wszystko, co wystarczy, żeby postawić ci pomnik ze słów, większych niż życie, które znosisz tu.
Te nowe dźwięki mogą lepiej niż którykolwiek z nich opisać człowieka u kresu sił, podnieść z kolan i przypomnieć kim zawsze był.
A gdybyś tak uświadomił sobie ile brudnych świń zostało okrzykniętych wielkimi. Ile plastelinowych dusz ulepił dla żartu Bóg, nie porównywałbyś się z nimi.
Póki jeszcze pamiętasz, nie klękaj. Póki jeszcze wiesz kim jesteś, nie uciekaj.
Póki żyję, wiedz, że zawsze jest ktoś kto widzi tu postać wielkiego człowieka.
Ja jestem swoją własną agresją i nie ma piękna w moich obsesjach.
Choć wiem gdzie jestem i jeszcze nie uciekłem, stwarzanie pozorów jest piekłem.
Nigdy nie było obietnic, wiem. Ukojenie w proszku też nie jest tym, co wystarczy zalać wodą i wypić by żyć. Nazwij to snem?
Poczekaj. Jeszcze widzę cię przez palce
Te nowe dźwięki mogą lepiej niż którykolwiek z nich opisać człowieka u kresu sił, podnieść z kolan i przypomnieć kim zawsze był.
A gdybyś tak uświadomił sobie ile brudnych świń zostało okrzykniętych wielkimi. Ile plastelinowych dusz ulepił dla żartu Bóg, nie porównywałbyś się z nimi.
Póki jeszcze pamiętasz, nie klękaj. Póki jeszcze wiesz kim jesteś, nie uciekaj.
Póki żyję, wiedz, że zawsze jest ktoś kto widzi tu postać wielkiego człowieka.
Ja jestem swoją własną agresją i nie ma piękna w moich obsesjach.
Choć wiem gdzie jestem i jeszcze nie uciekłem, stwarzanie pozorów jest piekłem.
Nigdy nie było obietnic, wiem. Ukojenie w proszku też nie jest tym, co wystarczy zalać wodą i wypić by żyć. Nazwij to snem?
Poczekaj. Jeszcze widzę cię przez palce