Ik hoor de angst en wanhoop in haar stem,
niet de klanken die ik van haar ken.
Het is niet zo'n traan veroorzaakt door de wind,
maar één die zijn oorsprong vindt,
in een hart dat hevig lijdt,
in de liefdesstrijd.
Zeker maar voorzichtig zeg je zacht,
er wordt voorlopig ander weer verwacht.
Ik kijk of ik begrijp wat je bedoelt,
maar mijn hoofd wordt overspoeld,
met gedachten aan een tijd,
van onzekerheid.
Hou van mij,
blijf bij mij,
Want je heelde al m'n wonden,
hier heb ik m'n plek gevonden,
want ik hou van jou.
Geloof me nou,
al wat leeft dat weet dat ik niet zonder jou,
leven kan.
Gedreven door mijn streven op het strand,
schreef het water woorden in het zand.
Er jankt een meeuw die hoorde wat ik dacht,
m'n hart dat schreeuwt om kracht.
In m'n onmacht reikt m'n hand,
maar jij verdwijnt in het achterland
Hou van mij,
blijf bij mij,
Want je heelde al m'n wonden,
hier heb ik m'n plek gevonden,
want ik hou van jou.
Geloof me nou,
al wat leeft dat weet dat ik niet zonder jou,
leven kan.
Zal ik duiken voor de storm,
m'n hoofd gebruiken of enorm,
hard gaan schreeuwen om hervorming,
van die eeuwenoude wet,
die m'n ziel zo ontzet.
Misschien dat iemand mij zomaar redt.
HOU VAN MIJ!
Want ik hou van jou.
Geloof me nou,
al wat leeft dat weet dat ik niet zonder jou,
leven kan.
niet de klanken die ik van haar ken.
Het is niet zo'n traan veroorzaakt door de wind,
maar één die zijn oorsprong vindt,
in een hart dat hevig lijdt,
in de liefdesstrijd.
Zeker maar voorzichtig zeg je zacht,
er wordt voorlopig ander weer verwacht.
Ik kijk of ik begrijp wat je bedoelt,
maar mijn hoofd wordt overspoeld,
met gedachten aan een tijd,
van onzekerheid.
Hou van mij,
blijf bij mij,
Want je heelde al m'n wonden,
hier heb ik m'n plek gevonden,
want ik hou van jou.
Geloof me nou,
al wat leeft dat weet dat ik niet zonder jou,
leven kan.
Gedreven door mijn streven op het strand,
schreef het water woorden in het zand.
Er jankt een meeuw die hoorde wat ik dacht,
m'n hart dat schreeuwt om kracht.
In m'n onmacht reikt m'n hand,
maar jij verdwijnt in het achterland
Hou van mij,
blijf bij mij,
Want je heelde al m'n wonden,
hier heb ik m'n plek gevonden,
want ik hou van jou.
Geloof me nou,
al wat leeft dat weet dat ik niet zonder jou,
leven kan.
Zal ik duiken voor de storm,
m'n hoofd gebruiken of enorm,
hard gaan schreeuwen om hervorming,
van die eeuwenoude wet,
die m'n ziel zo ontzet.
Misschien dat iemand mij zomaar redt.
HOU VAN MIJ!
Want ik hou van jou.
Geloof me nou,
al wat leeft dat weet dat ik niet zonder jou,
leven kan.