Οι καταιγίδες μ' αγαπούν
Με βοηθάνε να σταθώ και να σωθώ
Απ' τη νωθρή γαλήνη του καιρού
Που με ρουφάει και με κρατάει
υπνωτισμένο αιχμάλωτο
Οι νύχτες μου χαμογελούν
Ποτίζουν με αίμα τον γλυκό μου πυρετό
Κι οι μέρες όλες με καλούν
Μέσα απ' το στόμα τους να πιώ
το μυρωμένο τους αφρό
κι όμως εγώ
Διψάω σαν ψάρι στο βυθό
Κι ασφυκτιώ
Κι ασφυκτιώ σα συννεφάκι
Μέσα στον καθαρό ουρανό
Με βοηθάνε να σταθώ και να σωθώ
Απ' τη νωθρή γαλήνη του καιρού
Που με ρουφάει και με κρατάει
υπνωτισμένο αιχμάλωτο
Οι νύχτες μου χαμογελούν
Ποτίζουν με αίμα τον γλυκό μου πυρετό
Κι οι μέρες όλες με καλούν
Μέσα απ' το στόμα τους να πιώ
το μυρωμένο τους αφρό
κι όμως εγώ
Διψάω σαν ψάρι στο βυθό
Κι ασφυκτιώ
Κι ασφυκτιώ σα συννεφάκι
Μέσα στον καθαρό ουρανό