Levaba toda a vida no pueblo,
parando na taberna de Ramón,
alí arreghlaba o mundo cada día
mentras xoghaba a partida
cos vellos ó dominó.
Un día con catro copas abordo,
dixéronme que non tiña collóns,
xa que tanto sabía
ben podía presentarme á alcaldía e ghanar as eleccións.
E eu que borracho son pelighroso,
e eu que teño que máis lenghua que Dios.
Á vida hai que botarlle chulería,
que nadie poña en duda os teus collóns,
tranquilos paisanos non hai fallo,
os problemas de traballo p***to terán solusións.
Botarei ós cans da nosa terra
a toda a c**imaña de ladróns,
que nos levan roubando toda a vida
chupándonos as aleghrías ghrasias ó noso sudor.
E eu que borracho son pelighroso,
e eu que teño mái lenghua que Dios,
metinme nun freghado de carallo,
acabín de candidato,
non soupen desir que non.
E eu vou a ghanar as elecsións.
------------------------------------------------------
¡Ah! ¡Un alcalde! (Padre Ernesto)
Sí, un alcalde. (Virgilio Mendes)
Ah, acabáramos, estás perdonado, pero tú sigue contando, como si fuera una parábola. (Padre Ernesto)
parando na taberna de Ramón,
alí arreghlaba o mundo cada día
mentras xoghaba a partida
cos vellos ó dominó.
Un día con catro copas abordo,
dixéronme que non tiña collóns,
xa que tanto sabía
ben podía presentarme á alcaldía e ghanar as eleccións.
E eu que borracho son pelighroso,
e eu que teño que máis lenghua que Dios.
Á vida hai que botarlle chulería,
que nadie poña en duda os teus collóns,
tranquilos paisanos non hai fallo,
os problemas de traballo p***to terán solusións.
Botarei ós cans da nosa terra
a toda a c**imaña de ladróns,
que nos levan roubando toda a vida
chupándonos as aleghrías ghrasias ó noso sudor.
E eu que borracho son pelighroso,
e eu que teño mái lenghua que Dios,
metinme nun freghado de carallo,
acabín de candidato,
non soupen desir que non.
E eu vou a ghanar as elecsións.
------------------------------------------------------
¡Ah! ¡Un alcalde! (Padre Ernesto)
Sí, un alcalde. (Virgilio Mendes)
Ah, acabáramos, estás perdonado, pero tú sigue contando, como si fuera una parábola. (Padre Ernesto)