Złe wspomnienia mam bardzo nieliczne, ale w szkole wciąż był zmorą mą
Pewien typ zadań arytmetycznych, z nimi zawsze najgorzej mi szło.
Czuję jak w palce mnie parzy kreda, słyszę, jak jakiś głos szepcze mi,
Że przenigdy rozwiązać się nie da, to zadanie, a treść jego brzmi:
Ruszają wraz pociągi dwa, z miasteczka B do miasta A
I z miasta A do miasta B, i mam określić, gdzie spotkają się.
Ich prędkość znam, odległość znam i zimny pot na czole mam,
Gdy wspomnę miasta A i B, i profesora oko złe.
I nie wiecie panowie i panie, i nawet wam to nie przemknie przez myśl,
Że to szkolne niewinne zadanie ciągle mnie prześladuje i dziś.
Odkąd pan pewien przebiegł mi drogę, serca głos, że to ten szepnął mi,
Lecz raz drugi go spotkać nie mogę i zadanie podobne znów brzmi:
Dwa serca jak pociągi dwa z miasteczka B do miasta A
I z miasta A do miasta B, i jak się mają spotkać kto to wie.
Ich prędkość znam, odległość znam i znów jak w szkole tremę mam,
Ach, losie mój, ty nie bądź zły i rozwiąż to zadanie mi.
Pewien typ zadań arytmetycznych, z nimi zawsze najgorzej mi szło.
Czuję jak w palce mnie parzy kreda, słyszę, jak jakiś głos szepcze mi,
Że przenigdy rozwiązać się nie da, to zadanie, a treść jego brzmi:
Ruszają wraz pociągi dwa, z miasteczka B do miasta A
I z miasta A do miasta B, i mam określić, gdzie spotkają się.
Ich prędkość znam, odległość znam i zimny pot na czole mam,
Gdy wspomnę miasta A i B, i profesora oko złe.
I nie wiecie panowie i panie, i nawet wam to nie przemknie przez myśl,
Że to szkolne niewinne zadanie ciągle mnie prześladuje i dziś.
Odkąd pan pewien przebiegł mi drogę, serca głos, że to ten szepnął mi,
Lecz raz drugi go spotkać nie mogę i zadanie podobne znów brzmi:
Dwa serca jak pociągi dwa z miasteczka B do miasta A
I z miasta A do miasta B, i jak się mają spotkać kto to wie.
Ich prędkość znam, odległość znam i znów jak w szkole tremę mam,
Ach, losie mój, ty nie bądź zły i rozwiąż to zadanie mi.