Jeck es Jeck un Jeck bliev Jeck,
dat nimmp uns Kölsche keiner weg.
Mer sin un blieve wie mer sin,
denn anders künne mer nit sin.
Vun Roggedörp bes hinger Poll, es Fastelovend alles doll.
Dann jommer drei Daach nit nohm Bett,
denn jeck es jeck un jeck bliev jeck.
Mer denken off su wie Joldschmidtsjung,
doch wenn et sin muß, jo dann hammer och Mumm.
Mer lossen levve, janz ejal wie et kütt,
doch richtich fiese Möpp, die müjje mer nit.
Un sin mer off jet pumadich, dat es nit schlimm.
Doch Kniesköpp wore mer nie.
Jeck es Jeck un Jeck bliev Jeck,
dat nimmp uns Kölsche keiner weg.
Mer sin un blieve wie mer sin,
denn anders künne mer nit sin.
Vun Roggedörp bes hinger Poll, es Fastelovend alles doll.
Dann jommer drei Daach nit nohm Bett,
denn jeck es jeck un jeck bliev jeck.
Mer essen Quallmänner un Himmel un Äd,
jet typisch Kölsches dat mer he nur versteht.
Leever han mer d'r Darm em Liev verrenk,
doch unserem Weet weed keine Schluck jeschenk.
Passeet he och mancher Klüngel, wie üvverall,
doch eines dat es janz klor.
Jeck es Jeck un Jeck bliev Jeck,
dat nimmp uns Kölsche keiner weg.
Mer sin un blieve wie mer sin,
denn anders künne mer nit sin.
Vun Roggedörp bes hinger Poll, es Fastelovend alles doll.
Dann jommer drei Daach nit nohm Bett,
denn jeck es jeck un jeck bliev jeck.
dat nimmp uns Kölsche keiner weg.
Mer sin un blieve wie mer sin,
denn anders künne mer nit sin.
Vun Roggedörp bes hinger Poll, es Fastelovend alles doll.
Dann jommer drei Daach nit nohm Bett,
denn jeck es jeck un jeck bliev jeck.
Mer denken off su wie Joldschmidtsjung,
doch wenn et sin muß, jo dann hammer och Mumm.
Mer lossen levve, janz ejal wie et kütt,
doch richtich fiese Möpp, die müjje mer nit.
Un sin mer off jet pumadich, dat es nit schlimm.
Doch Kniesköpp wore mer nie.
Jeck es Jeck un Jeck bliev Jeck,
dat nimmp uns Kölsche keiner weg.
Mer sin un blieve wie mer sin,
denn anders künne mer nit sin.
Vun Roggedörp bes hinger Poll, es Fastelovend alles doll.
Dann jommer drei Daach nit nohm Bett,
denn jeck es jeck un jeck bliev jeck.
Mer essen Quallmänner un Himmel un Äd,
jet typisch Kölsches dat mer he nur versteht.
Leever han mer d'r Darm em Liev verrenk,
doch unserem Weet weed keine Schluck jeschenk.
Passeet he och mancher Klüngel, wie üvverall,
doch eines dat es janz klor.
Jeck es Jeck un Jeck bliev Jeck,
dat nimmp uns Kölsche keiner weg.
Mer sin un blieve wie mer sin,
denn anders künne mer nit sin.
Vun Roggedörp bes hinger Poll, es Fastelovend alles doll.
Dann jommer drei Daach nit nohm Bett,
denn jeck es jeck un jeck bliev jeck.