Έγιναν οι μέρες σου μικρές
Τα ίδια όλα σήμερα και χθες
Τους ίδιους δρόμους πάντα περπατάς
Στους ίδιους δρόμους πάντα σταματάς
Κι όλα όσα περίμενες να 'ρθουν
Σαν φύλλα στον αέρα θα χαθούν
Κοιμάσαι κουρασμένος μια στιγμή
Ξυπνάς κι έχει περάσει μια ζωή
Αυτός ο δρόμος κι ο χρόνος τελειώνουν μαζί
Γεννιέσαι μόνος κι ο πόνος δε λέει να χαθεί
Πέρασε η ώρα κι είναι αργά
Η πόλη έχει αδειάσει τώρα πια
Οι ρόδες στα φανάρια σταματούν
Οι άγνωστοι τους άγνωστους κοιτούν
Κι ό,τι μένει πάντα στο μυαλό
Είναι κάτι βράδια σαν κι αυτό
Της άνοιξης τα βράδια τα πικρά
Που βλέπεις τη ζωή σαν σινεμά
Αυτός ο δρόμος κι ο χρόνος τελειώνουν μαζί
Πεθαίνεις μόνος κι ο πόνος δε λέει να χαθεί
Έγιναν οι μέρες σου μικρές
Και θέλεις να γιατρέψεις τις πληγές
Ξανά απ' την αρχή να γεννηθείς
Σαν ήσυχος θεός να αναστηθείς
Αυτός ο δρόμος κι ο χρόνος τελειώνουν μαζί
Γεννιέσαι μόνος κι ο πόνος δε λέει να χαθεί
Αυτός ο δρόμος κι ο χρόνος τελειώνουν μαζί
Πεθαίνεις μόνος κι ο πόνος δε λέει να χαθεί
Και μένει μόνο ο δρόμος
Τα ίδια όλα σήμερα και χθες
Τους ίδιους δρόμους πάντα περπατάς
Στους ίδιους δρόμους πάντα σταματάς
Κι όλα όσα περίμενες να 'ρθουν
Σαν φύλλα στον αέρα θα χαθούν
Κοιμάσαι κουρασμένος μια στιγμή
Ξυπνάς κι έχει περάσει μια ζωή
Αυτός ο δρόμος κι ο χρόνος τελειώνουν μαζί
Γεννιέσαι μόνος κι ο πόνος δε λέει να χαθεί
Πέρασε η ώρα κι είναι αργά
Η πόλη έχει αδειάσει τώρα πια
Οι ρόδες στα φανάρια σταματούν
Οι άγνωστοι τους άγνωστους κοιτούν
Κι ό,τι μένει πάντα στο μυαλό
Είναι κάτι βράδια σαν κι αυτό
Της άνοιξης τα βράδια τα πικρά
Που βλέπεις τη ζωή σαν σινεμά
Αυτός ο δρόμος κι ο χρόνος τελειώνουν μαζί
Πεθαίνεις μόνος κι ο πόνος δε λέει να χαθεί
Έγιναν οι μέρες σου μικρές
Και θέλεις να γιατρέψεις τις πληγές
Ξανά απ' την αρχή να γεννηθείς
Σαν ήσυχος θεός να αναστηθείς
Αυτός ο δρόμος κι ο χρόνος τελειώνουν μαζί
Γεννιέσαι μόνος κι ο πόνος δε λέει να χαθεί
Αυτός ο δρόμος κι ο χρόνος τελειώνουν μαζί
Πεθαίνεις μόνος κι ο πόνος δε λέει να χαθεί
Και μένει μόνο ο δρόμος