Μελαψές φυλές
κοντοπόδαρες
σειληνοί του κράτους
που ξερνάει και να τους
τσιφτετέλληνες
Με γονείς ληστές
των συντρόφων τους θήτες
για μνηστήρα οι αλήτες
τώρα διοικητές
κράτος ασυστόλων
και πεσμένων κώλων
κωλοέλληνες
Η χάρτα αυτού του κράτους κρύβει απάτη
που φτάνει στο γνωστό αγριορωμιό
στο Datsun μιας φυλής που ζει φευγάτη, ναι
απ' ότι ελληνικό στον κόσμο αυτό, ναι
Κωλοέλληνες κωλοέλληνες
Κωλοέλληνες μασκαρλίκια ιδές
στο άλφα της αξίας, της αρχής της βίας, λουτροκαμπινές
τιμωρός καιρός, πέντε αιώνες δύσης εθνικής θα ζήσεις από δώ και μπρος
με αγγλικές αλφαβήτες, μαλλιαροί μου Ελλαδίτες, θλιβερές μου πορδές
Πνεύμα αλήτικο, ελλαδίτικο
σε Μικρά Ασία, Κύπρο Λευκωσία, Βόρειο Ήπειρο
δεν ακούει κανείς
στο χειρότερο του ελληνισμού κομμάτι
στην Ελλάδα ζει
Μια φάουσα καταπίνει τον αέρα
την θάλασσα, την πόλη, το ιερό
πλημμύρισε σκουλήκια η μητέρα, ναι
το ρόδο καταγής βγάζει καπνό
Δεν υπάρχει Ελπίς
στην Ελλάδα ζεις
Σκαλιστές σκιές, μακρυχέρηδες
με το φώς σπασμένο, κρατικοποιημένο
αγριέλληνες
αλλά εκεί στην ξένη
στην οθόνη σκυμμένοι
θεϊκά δεμένοι με την οικουμένη
στους απέναντι τόπους
φωτοκολλημένοι απ' τον εδώ ουρανό τους
Εδώ, εδώ θα ζούμε καταρρεύσεις
ο έξω Ελληνισμός θα προχωρεί
και φως και μουσική μιας άλλης σκέψης, ναι
στη μείζονα Ελλάδα θα εκραγεί
στους πανέλληνες στους πανέλληνες
κοντοπόδαρες
σειληνοί του κράτους
που ξερνάει και να τους
τσιφτετέλληνες
Με γονείς ληστές
των συντρόφων τους θήτες
για μνηστήρα οι αλήτες
τώρα διοικητές
κράτος ασυστόλων
και πεσμένων κώλων
κωλοέλληνες
Η χάρτα αυτού του κράτους κρύβει απάτη
που φτάνει στο γνωστό αγριορωμιό
στο Datsun μιας φυλής που ζει φευγάτη, ναι
απ' ότι ελληνικό στον κόσμο αυτό, ναι
Κωλοέλληνες κωλοέλληνες
Κωλοέλληνες μασκαρλίκια ιδές
στο άλφα της αξίας, της αρχής της βίας, λουτροκαμπινές
τιμωρός καιρός, πέντε αιώνες δύσης εθνικής θα ζήσεις από δώ και μπρος
με αγγλικές αλφαβήτες, μαλλιαροί μου Ελλαδίτες, θλιβερές μου πορδές
Πνεύμα αλήτικο, ελλαδίτικο
σε Μικρά Ασία, Κύπρο Λευκωσία, Βόρειο Ήπειρο
δεν ακούει κανείς
στο χειρότερο του ελληνισμού κομμάτι
στην Ελλάδα ζει
Μια φάουσα καταπίνει τον αέρα
την θάλασσα, την πόλη, το ιερό
πλημμύρισε σκουλήκια η μητέρα, ναι
το ρόδο καταγής βγάζει καπνό
Δεν υπάρχει Ελπίς
στην Ελλάδα ζεις
Σκαλιστές σκιές, μακρυχέρηδες
με το φώς σπασμένο, κρατικοποιημένο
αγριέλληνες
αλλά εκεί στην ξένη
στην οθόνη σκυμμένοι
θεϊκά δεμένοι με την οικουμένη
στους απέναντι τόπους
φωτοκολλημένοι απ' τον εδώ ουρανό τους
Εδώ, εδώ θα ζούμε καταρρεύσεις
ο έξω Ελληνισμός θα προχωρεί
και φως και μουσική μιας άλλης σκέψης, ναι
στη μείζονα Ελλάδα θα εκραγεί
στους πανέλληνες στους πανέλληνες