เสียงนกแจนแวน ร้องเพลงแคนกล่อมทุ่งนาข้าว
แผ่วสายลมหนาว ยามเช้าหยอกเย้าข้าวรวง
เสียงปี่ลำเฟือง ไผน้อเป่าเศร้าไปถึงทรวง
สะกิดให้น้องเป็นห่วง ฝากลมทวงห่วงสัญญาใจ
แดดเช้าสาดส่องลงมา
คล้ายเตือนใจว่าฮอดหน้าเคียวเกี่ยวแล้ว
เสียงปี่ตอซังดังมาหวานแว่ว
ผู้คนเดินแถวตามแนวคันนา
ผู้บ่าวผู้สาวออดอ้อน
ช่วยกันหาบคอนกระบุงกะต่า
กลิ่นทุ่งกรุ่นไอเมื่อสายลมพัดมา
แสนสุขอุรามื้อเกี่ยวข้าวนาเฮา
บ่ เหงาตอนเฮาฮ่วมใจ
เกี่ยวข้าวเคียงอ้ายสื่อความหมายสายตา
วิทยุตั้งอยู่คันแทนา
แว่วเสียงเพลงมา กล่อมใจเบาๆ
อ้ายบอกว่าฮักน้องหลาย
น้องหลบตาอ้ายอยากอายคำเว้า
แล้วนาปีนั้นต้องห่างกันสองเฮา
ก่อนไกลอ้ายเว้าสิส่งข่าวให้เฝ้ารอ
อ๋อ อ้อ อี๋ อ่อ เสียงปี่ซังล้อขับคลอลมหนาว
อ้ายไปมิดข่าว บ่ จริงคือเว้าน้องเฝ้าคึดตั้งต่อ
คนเว้าหนาหูว่าอ้ายมีผู้เคลียคลอ
คงลืมสาวนาผู้คอยท่าแล้วล่ะหนอ
ถึงปล่อยให้รอ... คอยคองอยู่เถียงนา
แดดเช้าสาดส่องลงมา
คึดฮอดสัญญาที่ท่งนาหม่องเก่า
ยินเสียงปี่ซังแล้วท้อใจเพราะไร้ข่าว
ออนซอนเพลงเศร้าจนน้ำไหลออกตา
ดอกผักกะแยงหอมกรุ่น
กลิ่นหอมมันซูนเหมือนทวงสัญญา
สีม่วงอมเทาคือฮักเฮาอ้ายจ๋า
อ้ายไปลับลา บ่ คืนมาบ้านเฮา
น้องเกี่ยวข้าวไปทั้งฮ้องไห้อ้ายจ๋า
เป็นหยังร้างรา บ่ คืนมาบ้าน... เฮา
แผ่วสายลมหนาว ยามเช้าหยอกเย้าข้าวรวง
เสียงปี่ลำเฟือง ไผน้อเป่าเศร้าไปถึงทรวง
สะกิดให้น้องเป็นห่วง ฝากลมทวงห่วงสัญญาใจ
แดดเช้าสาดส่องลงมา
คล้ายเตือนใจว่าฮอดหน้าเคียวเกี่ยวแล้ว
เสียงปี่ตอซังดังมาหวานแว่ว
ผู้คนเดินแถวตามแนวคันนา
ผู้บ่าวผู้สาวออดอ้อน
ช่วยกันหาบคอนกระบุงกะต่า
กลิ่นทุ่งกรุ่นไอเมื่อสายลมพัดมา
แสนสุขอุรามื้อเกี่ยวข้าวนาเฮา
บ่ เหงาตอนเฮาฮ่วมใจ
เกี่ยวข้าวเคียงอ้ายสื่อความหมายสายตา
วิทยุตั้งอยู่คันแทนา
แว่วเสียงเพลงมา กล่อมใจเบาๆ
อ้ายบอกว่าฮักน้องหลาย
น้องหลบตาอ้ายอยากอายคำเว้า
แล้วนาปีนั้นต้องห่างกันสองเฮา
ก่อนไกลอ้ายเว้าสิส่งข่าวให้เฝ้ารอ
อ๋อ อ้อ อี๋ อ่อ เสียงปี่ซังล้อขับคลอลมหนาว
อ้ายไปมิดข่าว บ่ จริงคือเว้าน้องเฝ้าคึดตั้งต่อ
คนเว้าหนาหูว่าอ้ายมีผู้เคลียคลอ
คงลืมสาวนาผู้คอยท่าแล้วล่ะหนอ
ถึงปล่อยให้รอ... คอยคองอยู่เถียงนา
แดดเช้าสาดส่องลงมา
คึดฮอดสัญญาที่ท่งนาหม่องเก่า
ยินเสียงปี่ซังแล้วท้อใจเพราะไร้ข่าว
ออนซอนเพลงเศร้าจนน้ำไหลออกตา
ดอกผักกะแยงหอมกรุ่น
กลิ่นหอมมันซูนเหมือนทวงสัญญา
สีม่วงอมเทาคือฮักเฮาอ้ายจ๋า
อ้ายไปลับลา บ่ คืนมาบ้านเฮา
น้องเกี่ยวข้าวไปทั้งฮ้องไห้อ้ายจ๋า
เป็นหยังร้างรา บ่ คืนมาบ้าน... เฮา