Yonde iru, mune no doko ka oku de
Itsumo kokoro odoru yume wo mitai
Kanashimi wa kazoekirenai keredo
Sono mukou de kitto anata ni aeru
Kurikaesu ayamachi no sono tabi hito wa
Tada aoi sora no aosa wo shiru
Hateshinaku michi wa tsuzuite mieru keredo
Kono ryoute wa hikaru wo dakeru
Sayonara no toki no shizuka na mune
ZERO ni naru karada ga mimi wo sumaseru
Ikite iru fushigi, shinde iku fushigi
Hana mo kaze mo machi mo minna onaji
Yonde iru, mune no doko ka oku de
Itsumo nando demo yume wo egakou
Kanashimi no kazu wo iitsukusu yori
Onaji kuchibiru de sotto utaou
Tojite iku omoide no sono naka ni itsumo
Wasuretakunai sasayaki wo kiku
Konagona ni kudakareta kagami no ue nimo
Atarashii keshiki ga utsusareru
Hajimari no asa no shizuka na mado
ZERO ni naru karada mitasarete yuke
Umi no kanata niwa mou sagasanai
Kagayaku mono wa itsumo koko ni
Watashi no naka ni mitsukerareta kara
------------------------------------
[English Translation]
It's calling, from somewhere within my breast
I want to always dream of dreams that make my heart dance
Though the sadness is countless
I'm sure that beyond it, I can see you
With each mistake they repeat, people
Understand the blueness of the plain blue sky
Though the road may seem to continue without end
These hands of mine can embrace the light
The silent heart when the time comes for parting
The body, which will return to nothing, listens closely
The mystery of living, and the mystery of dying
Is the same for all, even the flowers, the wind, and the streets
It's calling, from somewhere within my breast
Let's draw our dreams, countlessly forever
Rather than saying all there is to say about sadness
Let's use those same lips to sing softly
Listen to the whisper I don't want to forget
Within the closing memories
Even in a mirror shattered to bits
The new scenery will be reflected
The quiet window at the start of morning
Let the body, which will return to nothing, be satisfied
I won't search any longer beyond the sea
Something shining will always be by me
Because I've found it within myself
------------------------------------
บางครั้ง ฉันได้ยินเสียงเรียก จากส่วนลึกในใจฉัน
ฉันอาจจะตกอยู่ในห้วงฝัน ความฝันที่ช่วยให้มีชีวิตอยู่ได้
ผ่านน้ำตากี่ร้อยพันหยดแห่งความโศกเศร้ากี่ร้อยพันอย่าง
แต่ฉันรู้ว่าในอีกฝั่งหนึ่ง ฉันจะได้พบเธอ
ทุกครั้งที่เราล้ม เราจะมองไปยังท้องฟ้าเบื้องบน
และระลึกว่าฟ้ายังเป็นสีฟ้า เหมือนครั้งแรกที่ได้มอง
ทางสายเปลี่ยวนี้อาจจะยาวไกล และไม่อาจเห็นปลายทาง
แต่ฉันสามารถรับสัมผัสแห่งแสงที่โอบล้อมด้วยสองมือและหัวใจ
ยามฉันเอ่ยคำลา หัวใจฉันหยุดนิ่งในสัมผัสละมุน
ร่างกายว่างเปล่า เริ่มระลึกถึงสิ่งจริงแท้ในความสงัด
ความหมายของการดำรงอยู่ ความหมายแห่งการดับสูญ
สายลม เมืองและดอกไม้ทุกสิ่งล้วนมุ่งสู่จุดหมายเดียวกัน
ลา..ลา..
บางครั้ง ฉันได้ยินเสียงเรียก จากส่วนลึกในใจฉัน
จงเรียนรู้ที่จะฝัน และเก็บรักษามันไว้
อย่าพร่ำบ่นถึงความเศร้าโศก หรือความเจ็บปวดใดในชีวิต
จงใช้ริมฝีปากเดียวกัน ขับขานบทเพลงหวาน ให้กับตัวเอง
เสียงเพรียกแผ่วเบา ของทุกความทรงจำที่เลือนหาย
จะคอยนำทางเธอเสมอ
แม้แต่เศษกระจกแตกร้าวกระจัดกระจายบนพื้นดิน
ยังสามารถสะท้อนภาพชีวิตใหม่ได้
หน้าต่างแห่งชีวิต นิ่งเงียบในแสงแรกแห่งรุ่งอรุณ
ร่างกายว่างเปล่าจะถูกเติมเต็ม และก่อกำเนิดใหม่
ไม่จำเป็นที่จะออกไปค้นหา ไม่จำเป็นที่จะฝ่าข้ามผืนทะเล
เพราะฉันได้เจอสิ่งล้ำค่าที่อยู่ในตัวฉันเอง
ฉันได้เจอสิ่งล้ำค่าที่จะอยู่กับฉันตลอดไป
ลา..ลา..
Itsumo kokoro odoru yume wo mitai
Kanashimi wa kazoekirenai keredo
Sono mukou de kitto anata ni aeru
Kurikaesu ayamachi no sono tabi hito wa
Tada aoi sora no aosa wo shiru
Hateshinaku michi wa tsuzuite mieru keredo
Kono ryoute wa hikaru wo dakeru
Sayonara no toki no shizuka na mune
ZERO ni naru karada ga mimi wo sumaseru
Ikite iru fushigi, shinde iku fushigi
Hana mo kaze mo machi mo minna onaji
Yonde iru, mune no doko ka oku de
Itsumo nando demo yume wo egakou
Kanashimi no kazu wo iitsukusu yori
Onaji kuchibiru de sotto utaou
Tojite iku omoide no sono naka ni itsumo
Wasuretakunai sasayaki wo kiku
Konagona ni kudakareta kagami no ue nimo
Atarashii keshiki ga utsusareru
Hajimari no asa no shizuka na mado
ZERO ni naru karada mitasarete yuke
Umi no kanata niwa mou sagasanai
Kagayaku mono wa itsumo koko ni
Watashi no naka ni mitsukerareta kara
------------------------------------
[English Translation]
It's calling, from somewhere within my breast
I want to always dream of dreams that make my heart dance
Though the sadness is countless
I'm sure that beyond it, I can see you
With each mistake they repeat, people
Understand the blueness of the plain blue sky
Though the road may seem to continue without end
These hands of mine can embrace the light
The silent heart when the time comes for parting
The body, which will return to nothing, listens closely
The mystery of living, and the mystery of dying
Is the same for all, even the flowers, the wind, and the streets
It's calling, from somewhere within my breast
Let's draw our dreams, countlessly forever
Rather than saying all there is to say about sadness
Let's use those same lips to sing softly
Listen to the whisper I don't want to forget
Within the closing memories
Even in a mirror shattered to bits
The new scenery will be reflected
The quiet window at the start of morning
Let the body, which will return to nothing, be satisfied
I won't search any longer beyond the sea
Something shining will always be by me
Because I've found it within myself
------------------------------------
บางครั้ง ฉันได้ยินเสียงเรียก จากส่วนลึกในใจฉัน
ฉันอาจจะตกอยู่ในห้วงฝัน ความฝันที่ช่วยให้มีชีวิตอยู่ได้
ผ่านน้ำตากี่ร้อยพันหยดแห่งความโศกเศร้ากี่ร้อยพันอย่าง
แต่ฉันรู้ว่าในอีกฝั่งหนึ่ง ฉันจะได้พบเธอ
ทุกครั้งที่เราล้ม เราจะมองไปยังท้องฟ้าเบื้องบน
และระลึกว่าฟ้ายังเป็นสีฟ้า เหมือนครั้งแรกที่ได้มอง
ทางสายเปลี่ยวนี้อาจจะยาวไกล และไม่อาจเห็นปลายทาง
แต่ฉันสามารถรับสัมผัสแห่งแสงที่โอบล้อมด้วยสองมือและหัวใจ
ยามฉันเอ่ยคำลา หัวใจฉันหยุดนิ่งในสัมผัสละมุน
ร่างกายว่างเปล่า เริ่มระลึกถึงสิ่งจริงแท้ในความสงัด
ความหมายของการดำรงอยู่ ความหมายแห่งการดับสูญ
สายลม เมืองและดอกไม้ทุกสิ่งล้วนมุ่งสู่จุดหมายเดียวกัน
ลา..ลา..
บางครั้ง ฉันได้ยินเสียงเรียก จากส่วนลึกในใจฉัน
จงเรียนรู้ที่จะฝัน และเก็บรักษามันไว้
อย่าพร่ำบ่นถึงความเศร้าโศก หรือความเจ็บปวดใดในชีวิต
จงใช้ริมฝีปากเดียวกัน ขับขานบทเพลงหวาน ให้กับตัวเอง
เสียงเพรียกแผ่วเบา ของทุกความทรงจำที่เลือนหาย
จะคอยนำทางเธอเสมอ
แม้แต่เศษกระจกแตกร้าวกระจัดกระจายบนพื้นดิน
ยังสามารถสะท้อนภาพชีวิตใหม่ได้
หน้าต่างแห่งชีวิต นิ่งเงียบในแสงแรกแห่งรุ่งอรุณ
ร่างกายว่างเปล่าจะถูกเติมเต็ม และก่อกำเนิดใหม่
ไม่จำเป็นที่จะออกไปค้นหา ไม่จำเป็นที่จะฝ่าข้ามผืนทะเล
เพราะฉันได้เจอสิ่งล้ำค่าที่อยู่ในตัวฉันเอง
ฉันได้เจอสิ่งล้ำค่าที่จะอยู่กับฉันตลอดไป
ลา..ลา..