Ik trap een open deur open,
nutteloos de man die regen aanvaardde, niet voor beschutting koos.
Hij dacht zijn huis gebouwd te hebben op een rots, maar het bleek een holle steen te zijn
Toch creeerde hij de gelegenheid om die steen te verzwaren, maar gemakszucht stroomde door zijn aderen
Zo vader zo zoon, de relatie bekroond, nu hij ziet dat hij zo erg op z'n pa lijkt.
En ik zeg je dat het hem echt iets deed, hij wilde alles eruitgooien, zeggen dat het hem speet, maar wat exact wist hij niet.
Dus het bleek onbesproken en toen 'ie eruit was, was z'n vader gevlogen
Starend naar boven zei hij "pa, houd je vast, ik wil niet oordelen maar:
What the f*** weet jij van houden van?"
Of: is dat het niet? Het is gewoon een kwestie van perspectief:
Zie je rommel op de ruiten, zit er stof op je oog: het is maar net waar je in gelooft.
Ieder zijn belevingswereld, goed of slecht: het is maar net hoeveel waarde je eraan hecht.
Ja, drie kleine kleuters zaten op hek; de een verschilde van de ander maar ze waren allen even gek.
Ze groeiden op, gingen hun eigen weg. Drie verschillende processen in hetzelfde tijdsbestek.
De eersten werden laatsten, de laatsten het eerst.
De middelste was het veiligste maar had te weinig geleerd en zegt later tegen zijn kinderen: "Ja papa had vrienden die konden genieten, mama vond dat ik moest minderen", althans: zo dachten die andere twee.
Wie bepaalt uiteindelijk dat je standaard hebt geleefd, of nog steeds denkt vrij onder die klamboe?
Moe van die eeuwige stoelendans doen in de stamkroeg.
Hij kent naar hun en zegt "Gasten houd je vast, misschien wel burgelijk maar ik weet tenminste te houden van".
Of: is dat het niet? Het is gewoon een kwestie van perspectief:
Zie je rommel op de ruiten, zit er stof op je oog: het is maar net waar je in gelooft.
Ieder zijn belevingswereld, goed of slecht: het is maar net hoeveel waarde je eraan hecht.
Ja, geen fabels maar parabels uit het Hof van Realitychecks. Oorvijgen en dadels, uitgestald in een krat tijdens de opbouw van een kraam.
Straks is de markt in volle gang, vraag en aanbod, de koopman schreeuwt luidkeels omdat gefluister niet overtuigt en men niet luisteren wil.
De persoon zegt "Is dat geen irritant iets? Niet weten of je morgen eet, de markt geeft je geen garantie".
Hij kijkt naar haar en zegt "Houd je vast, dit leven betekent vrijheid voor mij en ik houd ervan".
Of: is dat het niet? Het is gewoon een kwestie van perspectief.
Zie je rommel op de ruiten, zit er stof op je oog: het is maar net waar je in gelooft.
Ieder zijn belevingswereld, goed of slecht: het is maar net hoeveel waarde je eraan hecht.
nutteloos de man die regen aanvaardde, niet voor beschutting koos.
Hij dacht zijn huis gebouwd te hebben op een rots, maar het bleek een holle steen te zijn
Toch creeerde hij de gelegenheid om die steen te verzwaren, maar gemakszucht stroomde door zijn aderen
Zo vader zo zoon, de relatie bekroond, nu hij ziet dat hij zo erg op z'n pa lijkt.
En ik zeg je dat het hem echt iets deed, hij wilde alles eruitgooien, zeggen dat het hem speet, maar wat exact wist hij niet.
Dus het bleek onbesproken en toen 'ie eruit was, was z'n vader gevlogen
Starend naar boven zei hij "pa, houd je vast, ik wil niet oordelen maar:
What the f*** weet jij van houden van?"
Of: is dat het niet? Het is gewoon een kwestie van perspectief:
Zie je rommel op de ruiten, zit er stof op je oog: het is maar net waar je in gelooft.
Ieder zijn belevingswereld, goed of slecht: het is maar net hoeveel waarde je eraan hecht.
Ja, drie kleine kleuters zaten op hek; de een verschilde van de ander maar ze waren allen even gek.
Ze groeiden op, gingen hun eigen weg. Drie verschillende processen in hetzelfde tijdsbestek.
De eersten werden laatsten, de laatsten het eerst.
De middelste was het veiligste maar had te weinig geleerd en zegt later tegen zijn kinderen: "Ja papa had vrienden die konden genieten, mama vond dat ik moest minderen", althans: zo dachten die andere twee.
Wie bepaalt uiteindelijk dat je standaard hebt geleefd, of nog steeds denkt vrij onder die klamboe?
Moe van die eeuwige stoelendans doen in de stamkroeg.
Hij kent naar hun en zegt "Gasten houd je vast, misschien wel burgelijk maar ik weet tenminste te houden van".
Of: is dat het niet? Het is gewoon een kwestie van perspectief:
Zie je rommel op de ruiten, zit er stof op je oog: het is maar net waar je in gelooft.
Ieder zijn belevingswereld, goed of slecht: het is maar net hoeveel waarde je eraan hecht.
Ja, geen fabels maar parabels uit het Hof van Realitychecks. Oorvijgen en dadels, uitgestald in een krat tijdens de opbouw van een kraam.
Straks is de markt in volle gang, vraag en aanbod, de koopman schreeuwt luidkeels omdat gefluister niet overtuigt en men niet luisteren wil.
De persoon zegt "Is dat geen irritant iets? Niet weten of je morgen eet, de markt geeft je geen garantie".
Hij kijkt naar haar en zegt "Houd je vast, dit leven betekent vrijheid voor mij en ik houd ervan".
Of: is dat het niet? Het is gewoon een kwestie van perspectief.
Zie je rommel op de ruiten, zit er stof op je oog: het is maar net waar je in gelooft.
Ieder zijn belevingswereld, goed of slecht: het is maar net hoeveel waarde je eraan hecht.