Miasto zamarło. Za oknami
pustą ulicą księżyc kroczy,
niczym konduktor nocnej zmiany
w długim pociągu twych warkoczy.
Ciężko zapomnieć o warkoczach,
trudno księżycom się wykręcić,
w tym miejscu, w którym nawet stocznia
nie służy statkom - lecz pamięci.
pustą ulicą księżyc kroczy,
niczym konduktor nocnej zmiany
w długim pociągu twych warkoczy.
Ciężko zapomnieć o warkoczach,
trudno księżycom się wykręcić,
w tym miejscu, w którym nawet stocznia
nie służy statkom - lecz pamięci.