Toen Het Nog Lente Was Lyrics

Toen wij nog argeloos en liefelijk
Als bloemen in een bleke voorjaarszon
Het af en aan van bijen en vlinders om het hoofd
Toen alles nog maar net begon
Toen het nog lente was
En wij ontloken in de vroege nevels van
Een eindeloze dag in mei
Wij daar alleen maar onbevangen mooi
Stonden te zijn
Wuivend in de wind, wat wisten wij
Toen het nog lente was

Van de dooie dood, van de zomernacht
Van de donder, de bliksem, van regen dat het giet
Van de snijdende kou
En we kenden de man
We kenden de man
Met de zeis nog niet
Van het langzaam verwelken op een dodemansgraf
Ach, wat wisten wij daar nou vanaf
Toen het nog lente was
Toen het nog lente was

En nu het zomer is en de zwaartekracht
Alles wat hangen kan, wil laten hangen
Wij nog uit alle macht proberen liefelijk te zijn
En net zo pril en onbevangen
Als toen het nog lente was
terwijl we weten dat de zon te heet
De aarde te droog en de regen te nat
De jagende wolken, de bliksem, de donder
De geruisloze winter maandenlang onder

Een sneeuwwitte deken, te wachten, alleen maar
Te wachten en stil te verlangen naar
Dat het weer lente wordt
Dat het weer lente wordt

Je verbleekt, je verwelkt, je verdroogt
Je verdort
Maar je bent niet bang, omdat je weet
Dat het weer lente wordt