ที่ๆเธอยืนก็รับก็รู้ว่าห่างไกล
ช่างไกลจนเกินจะได้พบพาน
แต่ความจริงใจที่เธอนั้นเคยมีให้กัน
สิ่งนั้นยังเจออยู่รอบๆกาย
*แม้ไม่อาจจะได้พบเจอเธอ แต่ฉันก็รู้ได้ด้วยหัวใจ
ว่าเธอ ไม่เคยทอดทิ้งฉันไปไกล ห่วงใยกันเสมอมา
**หลับตาก็รู้ รู้เธออยู่ข้างฉัน
เหมือนสายลม ลมที่คอยโบกโบยแต่ไม่เห็นไม่เจอ
อบอุ่นด้วยอุ่นไออิ่มเอมเหมือนใกล้เธอ
ฉันสัมผัสเธอได้เสมอ (จากสายลม)
ถ้ามีวันนึงที่ตัวของฉันต้องเหนื่อยใจ
หมดแรงเกินใจของฉันต้านทาน
แค่เพียงรับรู้ว่าเธอนั้นยังห่วงหากัน
แค่นั้นใจมันก็เข้มแข็งพอ
(*),(**)
ก็อยากให้เสียงของความรู้สึก ข้างในใจฉันส่งถึงหัวใจของเธอ
ว่าเธอนั้นจะอยู่เป็นนิรันด์เสมอ ไม่ว่านานแค่ไหน
(**),(**)
ช่างไกลจนเกินจะได้พบพาน
แต่ความจริงใจที่เธอนั้นเคยมีให้กัน
สิ่งนั้นยังเจออยู่รอบๆกาย
*แม้ไม่อาจจะได้พบเจอเธอ แต่ฉันก็รู้ได้ด้วยหัวใจ
ว่าเธอ ไม่เคยทอดทิ้งฉันไปไกล ห่วงใยกันเสมอมา
**หลับตาก็รู้ รู้เธออยู่ข้างฉัน
เหมือนสายลม ลมที่คอยโบกโบยแต่ไม่เห็นไม่เจอ
อบอุ่นด้วยอุ่นไออิ่มเอมเหมือนใกล้เธอ
ฉันสัมผัสเธอได้เสมอ (จากสายลม)
ถ้ามีวันนึงที่ตัวของฉันต้องเหนื่อยใจ
หมดแรงเกินใจของฉันต้านทาน
แค่เพียงรับรู้ว่าเธอนั้นยังห่วงหากัน
แค่นั้นใจมันก็เข้มแข็งพอ
(*),(**)
ก็อยากให้เสียงของความรู้สึก ข้างในใจฉันส่งถึงหัวใจของเธอ
ว่าเธอนั้นจะอยู่เป็นนิรันด์เสมอ ไม่ว่านานแค่ไหน
(**),(**)