Στα αλλόκοτα σου τα χρώματα
Στα μαγεμένα σου τα αρώματα
Φούντωσα σαν φωτιά πυράκτωσα
Έλα και σβήσε με μωρό μου.
Να πάψω σαν τρελός να φέρομαι
Κι άσχημα να συμπεριφέρομαι
Σε φίλους, συγγενείς και αφεντικά
Πώς να κατάφερες μάγισσα μου.
Κι έκανες άνω-κάτω τη γαλήνη μου
Κύμα δημιούργησες στην ήσυχη τη λίμνη μου
Και μοιάζω με μπεγλέρι μες΄ τα χέρια σου
Μπράβο σου όμορφη κυρά μου.
Σαν της λίμνης τα νερά, που ένα βότσαλο σκορπά
Και τα κάνει άνω-κάτω, πιάνω πάτο!
Έτσι όλο με σκορπάς, τη γαλήνη μου χαλάς
Καν΄ τα ότι θες κυρά μου, τα νερά μου!
Στα βελουτένια σου τα κολλητά τα παντελόνια
Στα μεταξένια σου τα απαλά τα σεντόνια
Στα ονειρεμένα τα ευάερα τα μπαλκόνια
Τρόπο ψάχνω να βρω για να μπουκάρω.
Να γίνω το τραγούδι στα χειλάκια σου
Το αεράκι στα καστανά μαλλάκια σου
Να είμαι αυτός που πίνει απ΄ την πηγούλα σου
Να είσαι η αρχόντισσα μου.
Μα εσύ θέλεις μόνο να μ΄ αναστατώνεις
Να με αφήνεις και μετά να με φουντώνεις
Απότομα να με ξυπνάς απ΄ το όνειρο μου
Γιατί όλα αυτά ρε μανταμίτσα;
Σαν της λίμνης τα νερά, που ένα βότσαλο σκορπά
Και τα κάνει άνω-κάτω, πιάνω πάτο!
Έτσι όλο με σκορπάς, τη γαλήνη μου χαλάς
Καν΄ τα ότι θες κυρά μου, τα νερά μου!
Σέρνομαι, ντρέπομαι μα τι να κάνω καίγομαι
Χάνομαι, πνίγομαι και συνεχώς ξανοίγομαι
Μα εσύ κουβέντα, μικρή ολιγόλογη μαγεύτρα
Άκαρδη πέτρα, καστανή μου καρδιοκλέφτρα
Μα πού θα πάει θα επιμείνω, θα σε μαλακώσω
Σαν πυλό θα σε πλάσω καινούριο σχήμα θα σου δώσω
Θα κοιμάμαι στα σεντόνια σου που θέλω τόσο
Ως τον ουρανό κι άλλο τόσο θα το χώσω το solo προτού να λιώσω
Στα μαγεμένα σου τα αρώματα
Φούντωσα σαν φωτιά πυράκτωσα
Έλα και σβήσε με μωρό μου.
Να πάψω σαν τρελός να φέρομαι
Κι άσχημα να συμπεριφέρομαι
Σε φίλους, συγγενείς και αφεντικά
Πώς να κατάφερες μάγισσα μου.
Κι έκανες άνω-κάτω τη γαλήνη μου
Κύμα δημιούργησες στην ήσυχη τη λίμνη μου
Και μοιάζω με μπεγλέρι μες΄ τα χέρια σου
Μπράβο σου όμορφη κυρά μου.
Σαν της λίμνης τα νερά, που ένα βότσαλο σκορπά
Και τα κάνει άνω-κάτω, πιάνω πάτο!
Έτσι όλο με σκορπάς, τη γαλήνη μου χαλάς
Καν΄ τα ότι θες κυρά μου, τα νερά μου!
Στα βελουτένια σου τα κολλητά τα παντελόνια
Στα μεταξένια σου τα απαλά τα σεντόνια
Στα ονειρεμένα τα ευάερα τα μπαλκόνια
Τρόπο ψάχνω να βρω για να μπουκάρω.
Να γίνω το τραγούδι στα χειλάκια σου
Το αεράκι στα καστανά μαλλάκια σου
Να είμαι αυτός που πίνει απ΄ την πηγούλα σου
Να είσαι η αρχόντισσα μου.
Μα εσύ θέλεις μόνο να μ΄ αναστατώνεις
Να με αφήνεις και μετά να με φουντώνεις
Απότομα να με ξυπνάς απ΄ το όνειρο μου
Γιατί όλα αυτά ρε μανταμίτσα;
Σαν της λίμνης τα νερά, που ένα βότσαλο σκορπά
Και τα κάνει άνω-κάτω, πιάνω πάτο!
Έτσι όλο με σκορπάς, τη γαλήνη μου χαλάς
Καν΄ τα ότι θες κυρά μου, τα νερά μου!
Σέρνομαι, ντρέπομαι μα τι να κάνω καίγομαι
Χάνομαι, πνίγομαι και συνεχώς ξανοίγομαι
Μα εσύ κουβέντα, μικρή ολιγόλογη μαγεύτρα
Άκαρδη πέτρα, καστανή μου καρδιοκλέφτρα
Μα πού θα πάει θα επιμείνω, θα σε μαλακώσω
Σαν πυλό θα σε πλάσω καινούριο σχήμα θα σου δώσω
Θα κοιμάμαι στα σεντόνια σου που θέλω τόσο
Ως τον ουρανό κι άλλο τόσο θα το χώσω το solo προτού να λιώσω