Goreją Wici w czas rokowy,
Dziś znów jak przed tysiącem lat,
Posłanie niosą masławowe
I budzi się słowiański świat.
Słowiańska czestna wiara nasza,
My z tych co Lech, Ziemowit, Krak,
Nie nam zamorskich znać mesjaszy,
I drogi nam Swaroga znak.
A człowiek miarą jest wszechrzeczy,
Nic ponad naszą myśl i dłoń,
Z klęczeństwa Polak się uleczy,
Na zaćmę krzyża ma już broń.
Odzyszcze naród własną duszę,
I sobą znów zapragnie być,
Koło historii drgnie i ruszy,
Bezdziejów gnuśnych zerwie nią.
Życie człowieka to zadanie,
Spełnia się poprzez trud i znój
Dzieło to twoje powołanie,
Dzielnym niech będzie żywot twój!
Dziś znów jak przed tysiącem lat,
Posłanie niosą masławowe
I budzi się słowiański świat.
Słowiańska czestna wiara nasza,
My z tych co Lech, Ziemowit, Krak,
Nie nam zamorskich znać mesjaszy,
I drogi nam Swaroga znak.
A człowiek miarą jest wszechrzeczy,
Nic ponad naszą myśl i dłoń,
Z klęczeństwa Polak się uleczy,
Na zaćmę krzyża ma już broń.
Odzyszcze naród własną duszę,
I sobą znów zapragnie być,
Koło historii drgnie i ruszy,
Bezdziejów gnuśnych zerwie nią.
Życie człowieka to zadanie,
Spełnia się poprzez trud i znój
Dzieło to twoje powołanie,
Dzielnym niech będzie żywot twój!