تقدیم به گمنام ترین سبز
کی بود؟ تا صب بیدار بودیم یادت میاد؟/سیگار پشت سیگار از استرس زیاد/شاید حبسه سرنوشتمون تو صندوق/ شاید فرجی بشه معجزه ای در بیاد/ اون چیزی که ما باور داریم و می خوایم/بحث بد و بدتر نبود،فریاد-/مث غده تو گلوهامون گره خورده بود/ ولی کسی جواب گریه هامون و نداد/سال بدی بود اما من و تو بد نبودیم/ این یه امتحان بود برامون رد نشدیم/ یاد گرفتیم جواب مشت همیشه مشت نیس/زدن و ما باتوم خوردیم و اونا ساندیس/ خواستن به لجن بکشن رنگ پیرهنتو/ شکستن تنو بستن دهنتو/گفتن به اونچه که نکردی اعتراف کن/ مث ندا به عزا میشونیم مادرتو/ ما مرز بین مرد و زنو خط زدیم/ حتی به عشق مجید(مجید توکلی) روسری سر کردیم/حرفامون روشن بود و گوشاشون کر بود/ همه درخت شدیم حکممون تبر بود/ کوچه خیابونا همه بوی خون میداد/ جلو چش رستم، سهراب جون میداد/دستی که قلم داشت و قلم کردن/به اسم خدا کشتن و قلع و قمع کردن/ سالی که شیشه نوشابه بو کهریزک میداد/ چقد دلم یه شکم سیر گریه می خواد/
چقد وقتی که داد زدی غبطه خوردم/ با تو شکنجه شدم و با تو مُردم/ چقد مشت کوبیدم روی میز تحریر/ چقد فحش دادم به هرچی تاریخ و تقدیر/ دونه دونه شعرام همه رنگ خون داشت/ مث یه شاهینی که تو قفس جنون داشت/ سال بدی بود اما من و تو بد نبودیم/شکستن مارو ولی ما سرپا موندیم/به سلامتی هرچی سرو سبزه/ هستیم سربالا این رمز نبضه-/ بودن ماست ،فردا آفتاب درمیاد/منم مث تو مطمئنم این روزا سر میاد/
سال بد سال باد سال اشک و خون/ سالی که پر از بغضه از فرط جنون
سال من سال تو سال عشق و غرور /سال یه دست با رای سبز زیر ساطور
کی بود؟ تا صب بیدار بودیم یادت میاد؟/سیگار پشت سیگار از استرس زیاد/شاید حبسه سرنوشتمون تو صندوق/ شاید فرجی بشه معجزه ای در بیاد/ اون چیزی که ما باور داریم و می خوایم/بحث بد و بدتر نبود،فریاد-/مث غده تو گلوهامون گره خورده بود/ ولی کسی جواب گریه هامون و نداد/سال بدی بود اما من و تو بد نبودیم/ این یه امتحان بود برامون رد نشدیم/ یاد گرفتیم جواب مشت همیشه مشت نیس/زدن و ما باتوم خوردیم و اونا ساندیس/ خواستن به لجن بکشن رنگ پیرهنتو/ شکستن تنو بستن دهنتو/گفتن به اونچه که نکردی اعتراف کن/ مث ندا به عزا میشونیم مادرتو/ ما مرز بین مرد و زنو خط زدیم/ حتی به عشق مجید(مجید توکلی) روسری سر کردیم/حرفامون روشن بود و گوشاشون کر بود/ همه درخت شدیم حکممون تبر بود/ کوچه خیابونا همه بوی خون میداد/ جلو چش رستم، سهراب جون میداد/دستی که قلم داشت و قلم کردن/به اسم خدا کشتن و قلع و قمع کردن/ سالی که شیشه نوشابه بو کهریزک میداد/ چقد دلم یه شکم سیر گریه می خواد/
چقد وقتی که داد زدی غبطه خوردم/ با تو شکنجه شدم و با تو مُردم/ چقد مشت کوبیدم روی میز تحریر/ چقد فحش دادم به هرچی تاریخ و تقدیر/ دونه دونه شعرام همه رنگ خون داشت/ مث یه شاهینی که تو قفس جنون داشت/ سال بدی بود اما من و تو بد نبودیم/شکستن مارو ولی ما سرپا موندیم/به سلامتی هرچی سرو سبزه/ هستیم سربالا این رمز نبضه-/ بودن ماست ،فردا آفتاب درمیاد/منم مث تو مطمئنم این روزا سر میاد/
سال بد سال باد سال اشک و خون/ سالی که پر از بغضه از فرط جنون
سال من سال تو سال عشق و غرور /سال یه دست با رای سبز زیر ساطور