Op 'n dörp bén ich gebaore, aan de waeg nao het station,
wo buim toen nog sjtonge, mèh die ligke noe lang om.
Want fitse woorte wages, in de tied dat alles koos.
The Beatles zonge in dat jaor "Tomorrow never knows".
Achter het sjpaor van de koel, in de baenje bie de brök,
loog in mien kingerjaore 't landj van mien gelök.
Dao ging ich wanjele mit opa en groof trepkes in de diek,
ich plökde bloome oet zien boane en trok sjtiekem aan zien pièp.
Mien Limburgs landj, het landj van mien gelök,
wo ich auch bén, ins mot ich nao dich trök.
Wo ich bén geboare en ich auch ben getaoge,
ich höb mien hart aan Limburg verlaore.
Mien generatie greujde op mit "make love not war".
De waereld woort al graoter en veer heije auch langk haor.
Veer waore punkers en rockers en trokke weg om te sjtudere.
Ver deege dan auch alles om dat accent mèr aaf te lière.
Mèh es ich heim waor bie de mam dan kreeg ich dat geveul.
Mat is neet te besjrieve mèh "stoelen" woorte "sjteul".
Mit load in de sjeun op zondig nao 't station,
want ich wis die waek ging nondejuu väöl te langzaam om.
Mien Limburgs landj, het landj van mien gelök,
wo ich auch bén, ins mot ich nao dich trök.
Wo ich bén geboare en ich auch ben getaoge,
ich höb mien hart aan Limburg verlaore.
Ich bin noe bienao dertig, en ich woon d'r allang neet mië.
Dao wilich mèr mit zegke, ich vermis dich aevezièr...
Mien Limburgs landj, het landj van mien gelök,
wo ich auch bén, ins mot ich nao dich trök.
Wo ich bén geboare en ich auch ben getaoge,
ich höb mien hart aan Limburg verlaore.
Wo ich bin getoage en ich auch bin geboare,
ich höb aan Limburg mien bronsgrön hart verlaore.
wo buim toen nog sjtonge, mèh die ligke noe lang om.
Want fitse woorte wages, in de tied dat alles koos.
The Beatles zonge in dat jaor "Tomorrow never knows".
Achter het sjpaor van de koel, in de baenje bie de brök,
loog in mien kingerjaore 't landj van mien gelök.
Dao ging ich wanjele mit opa en groof trepkes in de diek,
ich plökde bloome oet zien boane en trok sjtiekem aan zien pièp.
Mien Limburgs landj, het landj van mien gelök,
wo ich auch bén, ins mot ich nao dich trök.
Wo ich bén geboare en ich auch ben getaoge,
ich höb mien hart aan Limburg verlaore.
Mien generatie greujde op mit "make love not war".
De waereld woort al graoter en veer heije auch langk haor.
Veer waore punkers en rockers en trokke weg om te sjtudere.
Ver deege dan auch alles om dat accent mèr aaf te lière.
Mèh es ich heim waor bie de mam dan kreeg ich dat geveul.
Mat is neet te besjrieve mèh "stoelen" woorte "sjteul".
Mit load in de sjeun op zondig nao 't station,
want ich wis die waek ging nondejuu väöl te langzaam om.
Mien Limburgs landj, het landj van mien gelök,
wo ich auch bén, ins mot ich nao dich trök.
Wo ich bén geboare en ich auch ben getaoge,
ich höb mien hart aan Limburg verlaore.
Ich bin noe bienao dertig, en ich woon d'r allang neet mië.
Dao wilich mèr mit zegke, ich vermis dich aevezièr...
Mien Limburgs landj, het landj van mien gelök,
wo ich auch bén, ins mot ich nao dich trök.
Wo ich bén geboare en ich auch ben getaoge,
ich höb mien hart aan Limburg verlaore.
Wo ich bin getoage en ich auch bin geboare,
ich höb aan Limburg mien bronsgrön hart verlaore.