1. Bölüm
Yunus temmuz başı yol sonunda elde çiçek bekler. Sensiz geçen her gün için kapıma çelenk gönder.
Kahır bu adamı yere devirdi kulaklarım sağır, hoş sesinle bana bağır hafiflesin yüküm ağır.
Gözüm ağladıkça gamzelerim gülmemekte, ruhum yıpranmadıkça kalemim hareket etmemekte.
Nefesle inşa ettiğim sözüm kulaklarına borçtur. Şeytan güvendiklerimi gömdü, lan ne iştir?...
Ne olur üzme kendini, güneş habercisi geceler. Zorlasam da çıkmamakta ağızdan o kolay heceler.
Hiç bilmediğim bir yerde en çok bildiklerimleyim. Onları silmek isteyenlere karşı muharebelerdeyim.
Benim bir kitaptır arkadaşım, muhabbeti yarım kalır. Zaman sanığım olsa şimdi idam ederim adı kalır.
Senden korkum olmasa kurşunu kafama ellerim hediye alır. Anlaman zor ya neyse... Ahım gider vahım kalır.
Kötü insanları tanıma senesi. Can çekişmekte adımın 5 hanesi. Yaşamdan soğumamın çoktur bahanesi.
Günden güne yırtılmakta kalbimin 12 perdesi. Korkutur cesaretimi iradesizlik sillesi.
Nakarat
Bak dayandım olmadı. Çek silahımı vur, elim belime varmıyor affet!...
Bugünüme kusrum var, dostum canıma mı kastın var?
Kim hekimse hakimim olsun. Tek duvara tek kafa depremim olsun.
Sus!... yaralama şansın var, Sago kaç!... firara hakkın var.
2. Bölüm
Benim gerçekliğimin ölümsüzlüğü yaşatmakta hüznümü. Kendimi kendime hediye ederek kutladım son doğumgünümü.
İnanmasan da geçer sayılı zaman, nöbet vaktin dolacak aslan. Sabrın tadı ki acı da olsa tatlıdır ya meyvan.
Bakacağım tek yön önüm. Doğru rotayı izler gözüm. Rüzgara emanet sözüm. Hasretlerle yandı gönlüm. Yalnızlığım kalbime zulüm.
Korkutmakta her an ölüm. Ben bir pembe diziyim her günüm bir bölüm.
Dişlerimden gardiyanlar, hislerimden çağlayanlar, kirlerimden bataklıklar,
kemiklerimden korkuluklar, parmaklarımdan sivri bıçaklar yaratıp savundum kalemi. Sırrı açmak cinayetti, bir kilo altın sükunetti.
Toprakla aramdaki mesafe kadar, hayat değil uzun. Adiler yoluma tuzak kursun. Geri teper her efsun.
Yunusun gözleri kara bulutlarla dolsun. Yok elinde sabırdan öte bir kozun yunusum...
Yunus temmuz başı yol sonunda elde çiçek bekler. Sensiz geçen her gün için kapıma çelenk gönder.
Kahır bu adamı yere devirdi kulaklarım sağır, hoş sesinle bana bağır hafiflesin yüküm ağır.
Gözüm ağladıkça gamzelerim gülmemekte, ruhum yıpranmadıkça kalemim hareket etmemekte.
Nefesle inşa ettiğim sözüm kulaklarına borçtur. Şeytan güvendiklerimi gömdü, lan ne iştir?...
Ne olur üzme kendini, güneş habercisi geceler. Zorlasam da çıkmamakta ağızdan o kolay heceler.
Hiç bilmediğim bir yerde en çok bildiklerimleyim. Onları silmek isteyenlere karşı muharebelerdeyim.
Benim bir kitaptır arkadaşım, muhabbeti yarım kalır. Zaman sanığım olsa şimdi idam ederim adı kalır.
Senden korkum olmasa kurşunu kafama ellerim hediye alır. Anlaman zor ya neyse... Ahım gider vahım kalır.
Kötü insanları tanıma senesi. Can çekişmekte adımın 5 hanesi. Yaşamdan soğumamın çoktur bahanesi.
Günden güne yırtılmakta kalbimin 12 perdesi. Korkutur cesaretimi iradesizlik sillesi.
Nakarat
Bak dayandım olmadı. Çek silahımı vur, elim belime varmıyor affet!...
Bugünüme kusrum var, dostum canıma mı kastın var?
Kim hekimse hakimim olsun. Tek duvara tek kafa depremim olsun.
Sus!... yaralama şansın var, Sago kaç!... firara hakkın var.
2. Bölüm
Benim gerçekliğimin ölümsüzlüğü yaşatmakta hüznümü. Kendimi kendime hediye ederek kutladım son doğumgünümü.
İnanmasan da geçer sayılı zaman, nöbet vaktin dolacak aslan. Sabrın tadı ki acı da olsa tatlıdır ya meyvan.
Bakacağım tek yön önüm. Doğru rotayı izler gözüm. Rüzgara emanet sözüm. Hasretlerle yandı gönlüm. Yalnızlığım kalbime zulüm.
Korkutmakta her an ölüm. Ben bir pembe diziyim her günüm bir bölüm.
Dişlerimden gardiyanlar, hislerimden çağlayanlar, kirlerimden bataklıklar,
kemiklerimden korkuluklar, parmaklarımdan sivri bıçaklar yaratıp savundum kalemi. Sırrı açmak cinayetti, bir kilo altın sükunetti.
Toprakla aramdaki mesafe kadar, hayat değil uzun. Adiler yoluma tuzak kursun. Geri teper her efsun.
Yunusun gözleri kara bulutlarla dolsun. Yok elinde sabırdan öte bir kozun yunusum...