(Παραγωγή - στίχοι : B.D. Foxmoor, παρουσίαση: Sadahzinia)
Άκου η βουή πως ξυπνάει τα χώματα.
Στάσου πιο "κει απ" τα τρελά της καμώματα.
Καμιά προσευχή δε ράβει τ" ανυπάκουα στόματα,
καμιά σου ευχή δε σου ταίριαξε χρώματα.
Είχες δειλιάσει κι η ρίζα το "νοιωσε - είχες δειλιάσει.
Άκου η βουή, λες και θέλει να σε δικάσει.
Βγαίνει απ" τη γη• θέλει τον άνεμο ν" αγκαλιάσει.
Κυλάει σα πηγή, όποιον δε σκιάχτηκε να ξεδιψάσει.
Άκου η βουή• αυτή δε σκέφτεται να ξαποστάσει...
θα σε γεράσει, αφού φοβάσαι - θα σε γεράσει.
Άκου η βουή, σου ανοίγει δρόμο για όσα σκέφτεσαι,
μα η ντροπή, σού σκάβει λάκκο να σέρνεσαι.
Καινούρια αυγή• όλα όσα έλεγες, κάν" τα,
αλλοιώς η βουή, θα σε σκιάζει για πάντα.
Άκου η βουή....
Άκου η βουή πως ξυπνάει τα χώματα.
Στάσου πιο "κει απ" τα τρελά της καμώματα.
Καμιά προσευχή δε ράβει τ" ανυπάκουα στόματα,
καμιά σου ευχή δε σου ταίριαξε χρώματα.
Είχες δειλιάσει κι η ρίζα το "νοιωσε - είχες δειλιάσει.
Άκου η βουή, λες και θέλει να σε δικάσει.
Βγαίνει απ" τη γη• θέλει τον άνεμο ν" αγκαλιάσει.
Κυλάει σα πηγή, όποιον δε σκιάχτηκε να ξεδιψάσει.
Άκου η βουή• αυτή δε σκέφτεται να ξαποστάσει...
θα σε γεράσει, αφού φοβάσαι - θα σε γεράσει.
Άκου η βουή, σου ανοίγει δρόμο για όσα σκέφτεσαι,
μα η ντροπή, σού σκάβει λάκκο να σέρνεσαι.
Καινούρια αυγή• όλα όσα έλεγες, κάν" τα,
αλλοιώς η βουή, θα σε σκιάζει για πάντα.
Άκου η βουή....