De foto's uit haar jeugd, ze heeft ze in haar handen
En één voor één bekijkt ze ze nog allemaal een keer
Het meisje dat ze was, hier mistte ze twee tanden
En hier haar eerste vriendje, God hoe heette 'ie ook weer
Haar moeder in de tuin, temidden van de rozen
Een wel gesteld gezin, oh kijk haar eindexamenfeest
Parijs met een vriendin, een uitgelaten pose
Ach gossie Robert-Jan, waar ze verliefd op is geweest
Gelukkig dat ze waren, en lachen dat ze deden
Dat eindeloze heden, die onbegrensde zorgeloze jaren
Wel toekomst, geen verleden, geen zorgen en geen spijt
Een roes maar zonder kater en af en toe dan droomden ze romantisch over
later
Het was gewoon een schitterende tijd
Een fotootje van Hans, dat was nog voor hun trouwen
En hier de bruiloftsfoto's met de vrienden van die tijd
Hun eerste eigen huis, dat vader toen liet bouwen
En nog een keertje Hans met op z'n arm de kleine meid
Ach kijk en dat is Daan, toen was ie nog pas zeven
En toen al had ie net als Hans zo'n kuiltje in z'n kin
De foto's in haar hand zijn plakjes van haar leven
En zij vertoefd daar even nog, heel even midden in
Gelukkig dat ze waren, en lachen dat ze deden
Ze leefden in het heden, die onbegrensde zorgeloze jaren
Een toekomst, een verleden, geen zorgen en geen spijt
Die kwamen pas veel later, want bijna ieder leven heeft z'n eigen valse
kater
Maar toch.. het was een schitterende tijd
En dit is ze weer zelf, met Daan een week in Rome
Omdat 'ie vorig jaar z'n einddiploma had gehaald
Een maand of wat daarna, toen werd ze opgenomen
En afgelopen vrijdag is ze voor het laatst bestraald.
De foto's uit haar jeugd, ze houd ze in haar handen en een voor een bekijkt ze ze nog allemaal een keer.
Dan legt ze ze in 't vuur en als ze eenmaal branden herinnerd ze al die mooie ogenblikken weer.............
En één voor één bekijkt ze ze nog allemaal een keer
Het meisje dat ze was, hier mistte ze twee tanden
En hier haar eerste vriendje, God hoe heette 'ie ook weer
Haar moeder in de tuin, temidden van de rozen
Een wel gesteld gezin, oh kijk haar eindexamenfeest
Parijs met een vriendin, een uitgelaten pose
Ach gossie Robert-Jan, waar ze verliefd op is geweest
Gelukkig dat ze waren, en lachen dat ze deden
Dat eindeloze heden, die onbegrensde zorgeloze jaren
Wel toekomst, geen verleden, geen zorgen en geen spijt
Een roes maar zonder kater en af en toe dan droomden ze romantisch over
later
Het was gewoon een schitterende tijd
Een fotootje van Hans, dat was nog voor hun trouwen
En hier de bruiloftsfoto's met de vrienden van die tijd
Hun eerste eigen huis, dat vader toen liet bouwen
En nog een keertje Hans met op z'n arm de kleine meid
Ach kijk en dat is Daan, toen was ie nog pas zeven
En toen al had ie net als Hans zo'n kuiltje in z'n kin
De foto's in haar hand zijn plakjes van haar leven
En zij vertoefd daar even nog, heel even midden in
Gelukkig dat ze waren, en lachen dat ze deden
Ze leefden in het heden, die onbegrensde zorgeloze jaren
Een toekomst, een verleden, geen zorgen en geen spijt
Die kwamen pas veel later, want bijna ieder leven heeft z'n eigen valse
kater
Maar toch.. het was een schitterende tijd
En dit is ze weer zelf, met Daan een week in Rome
Omdat 'ie vorig jaar z'n einddiploma had gehaald
Een maand of wat daarna, toen werd ze opgenomen
En afgelopen vrijdag is ze voor het laatst bestraald.
De foto's uit haar jeugd, ze houd ze in haar handen en een voor een bekijkt ze ze nog allemaal een keer.
Dan legt ze ze in 't vuur en als ze eenmaal branden herinnerd ze al die mooie ogenblikken weer.............