نازنین‌ِ نانوشته ! اِی غزل‌ْواژه‌ی غمگین
این سکوت‌ُ خوش‌ْصدا کن ! با ترانه‌های رنگین
اِی تو از ستاره سرشار ! اِی شب‌ْآواره‌ی دل‌ْتنگ
تیرِ آخرین‌ِ ترکش ! اِی ترانه‌ی خوش‌ْ آهنگ
کوچ‌ِ تو مهتاب‌ُ خط زَد ، از تو آیینه‌ی مُرداب
بی‌تو تعبیری نداره ، فصل‌ِ رؤیایی‌ِ این خواب
این شکسته رُ صدا کن ، که صدات صدای دریاس
خواستن‌ِ تو ، یه دریچه واسه کشف‌ِ این معمّاس
توی کندوی نگاهت ، عسل‌ِ کدوم بهشته ؟
اِی همیشه پابه‌پا وُ اِی همیشه نانوشته
نازنین‌ِ ناسروده ! اِی دلیل‌ِ عاشقانه
با تو ساده می‌رسم من ، از ترانه به ترانه
خنده‌ی تو رمزِ بودن ، رمزِ رویینه شُدن شُد
سهم‌ِ من از تو ، نگاهت ، سهم‌ِ تو تمام‌ِ من شُد
با تو بی‌نیازم از گُل ، از چراغ‌ُ آب‌ُ مرهم
با تو رو خاک‌ِ بهشتم ، حتا تو هُرم‌ِ جهنم
اگه گیج‌ُ گُنگ‌ِ حرفام ، پیش‌ِ چشمای تو لالم
عُمریه که بی‌قرارِ فتح‌ِ پاسخ‌ِ سوالم
توی کندوی نگاهت ، عسل‌ِ کدوم بهشته ؟
اِی همیشه پابه‌پا وُ اِی همیشه نانوشته
این سکوت‌ُ خوش‌ْصدا کن ! با ترانه‌های رنگین
اِی تو از ستاره سرشار ! اِی شب‌ْآواره‌ی دل‌ْتنگ
تیرِ آخرین‌ِ ترکش ! اِی ترانه‌ی خوش‌ْ آهنگ
کوچ‌ِ تو مهتاب‌ُ خط زَد ، از تو آیینه‌ی مُرداب
بی‌تو تعبیری نداره ، فصل‌ِ رؤیایی‌ِ این خواب
این شکسته رُ صدا کن ، که صدات صدای دریاس
خواستن‌ِ تو ، یه دریچه واسه کشف‌ِ این معمّاس
توی کندوی نگاهت ، عسل‌ِ کدوم بهشته ؟
اِی همیشه پابه‌پا وُ اِی همیشه نانوشته
نازنین‌ِ ناسروده ! اِی دلیل‌ِ عاشقانه
با تو ساده می‌رسم من ، از ترانه به ترانه
خنده‌ی تو رمزِ بودن ، رمزِ رویینه شُدن شُد
سهم‌ِ من از تو ، نگاهت ، سهم‌ِ تو تمام‌ِ من شُد
با تو بی‌نیازم از گُل ، از چراغ‌ُ آب‌ُ مرهم
با تو رو خاک‌ِ بهشتم ، حتا تو هُرم‌ِ جهنم
اگه گیج‌ُ گُنگ‌ِ حرفام ، پیش‌ِ چشمای تو لالم
عُمریه که بی‌قرارِ فتح‌ِ پاسخ‌ِ سوالم
توی کندوی نگاهت ، عسل‌ِ کدوم بهشته ؟
اِی همیشه پابه‌پا وُ اِی همیشه نانوشته