Er is altijd weer die oude man die terugkomt
Ik ken hem nog van vroeger
Hij woonde op een steenworp
en hij kwam vaak in de kroeg
Hij zong en speelde liedjes
en er was nooit wijn genoeg
Nu loopt hij hier soms langzaam langs het dorp
Kromgebogen op de weg richting het strand
Met dof geworden ogen maar zijn stok als heel zijn leven
stevig in zijn hand
Ik kijk ernaar en zie mezelf en hoe ik worden zal
Hoe ik als kind was en hoe ik nu ben
Ik ben niet vreemd maar ook niet thuis meer
Op dit eiland van weleer
De wind speelt hier nog altijd door dezelfde bomen
Door hetzelfde gras, droogt dezelfde natte was
Aan de lijntjes in de tuinen van dezelfde mensen
Aleen wat ouder misschien
Nog steeds kan ik het topje van de kerktoren zien
Achter de duinen op dit eiland van weleer
Er is altijd weer het oude lied dat terugkomt
Ik voel het in mijn ziel
Er waaien melodieën
door mijn hoofd en door mijn hart
De oude man blijft zingen
Het klinkt helder en verward
Ik ben niet oud maar ook niet jong meer
op dit eiland van weleer.
De wind speelt hier nog altijd door dezelfde bomen
Door hetzelfde graan, door dezelfde laan
Die waait over het huis met dezelfde mensen
Alleen wat ouder misschien
ze zouden geloof ik blij zijn om me terug te zien
Alleen de kinderen kennen me niet meer...
Op dit eiland van weleer.
Ik ken hem nog van vroeger
Hij woonde op een steenworp
en hij kwam vaak in de kroeg
Hij zong en speelde liedjes
en er was nooit wijn genoeg
Nu loopt hij hier soms langzaam langs het dorp
Kromgebogen op de weg richting het strand
Met dof geworden ogen maar zijn stok als heel zijn leven
stevig in zijn hand
Ik kijk ernaar en zie mezelf en hoe ik worden zal
Hoe ik als kind was en hoe ik nu ben
Ik ben niet vreemd maar ook niet thuis meer
Op dit eiland van weleer
De wind speelt hier nog altijd door dezelfde bomen
Door hetzelfde gras, droogt dezelfde natte was
Aan de lijntjes in de tuinen van dezelfde mensen
Aleen wat ouder misschien
Nog steeds kan ik het topje van de kerktoren zien
Achter de duinen op dit eiland van weleer
Er is altijd weer het oude lied dat terugkomt
Ik voel het in mijn ziel
Er waaien melodieën
door mijn hoofd en door mijn hart
De oude man blijft zingen
Het klinkt helder en verward
Ik ben niet oud maar ook niet jong meer
op dit eiland van weleer.
De wind speelt hier nog altijd door dezelfde bomen
Door hetzelfde graan, door dezelfde laan
Die waait over het huis met dezelfde mensen
Alleen wat ouder misschien
ze zouden geloof ik blij zijn om me terug te zien
Alleen de kinderen kennen me niet meer...
Op dit eiland van weleer.