Durup düşünmeye zamanın olur mu
Yitirmeden anlamaz insan
sevdiklerin yolun sonunda
Sarıl her fırsatında o insana
arkasından ağlayan olma
Geri getirmez çok ağlasanda
Durur durur belki başucunda
annen baban kendi çapında
Abin bile kırkyedi yaşında
Ömür ömür sanki bi kara kutuymuş
Günü gelince herkesin açılmış
ama sorarsan hep geç kalınmış
Güzel günlerimizin bittiğini sanma,
belki bir daha öylesi olmaz
Ama her bi gün güzel aslında
Yakın durmanın zor olduğu ortada,
uzak olmak her zaman en kolay
Ama en zoru yalnız olunca
Uyur uyur belki hep yanında
ilk sevgilin kendi solunda
Her hatıra asılı duvarında
Ömür ömür sanki bi kara kutuymuş
Günü gelince herkesin açılmış
ama sorarsan hep geç kalınmış
Yitirmeden anlamaz insan
sevdiklerin yolun sonunda
Sarıl her fırsatında o insana
arkasından ağlayan olma
Geri getirmez çok ağlasanda
Durur durur belki başucunda
annen baban kendi çapında
Abin bile kırkyedi yaşında
Ömür ömür sanki bi kara kutuymuş
Günü gelince herkesin açılmış
ama sorarsan hep geç kalınmış
Güzel günlerimizin bittiğini sanma,
belki bir daha öylesi olmaz
Ama her bi gün güzel aslında
Yakın durmanın zor olduğu ortada,
uzak olmak her zaman en kolay
Ama en zoru yalnız olunca
Uyur uyur belki hep yanında
ilk sevgilin kendi solunda
Her hatıra asılı duvarında
Ömür ömür sanki bi kara kutuymuş
Günü gelince herkesin açılmış
ama sorarsan hep geç kalınmış