dromen.. zo realistisch
nachtmerries niet aan te ontkomen
het is te laat, het is afgelopen..
bloedspetters besmeuren de muren van de ruïnes
van iets wat men ooit een beschaving noemde maar nu al lang is vernietigt
ik zie het, haat neemt over door zijn pure drang naar vernieling
het kwaad, helaas laat liefde zich in vuur en vlammen bedriegen
ik zie geen donder, khoor donder, bliksem serpenten sissen
visioenen vol doodskisten, een geur van de stille zee vol duizenden dode vissen
geschreeuw om me heen, al dat hout dat smult en knettert
zijn ? ontwaakt en ondersteunt de ondergang zelf verder
yo men verdooft men onbewogen lijf stijf en zwijgend
mn ogen gesloten blijf gefocust op het fijne wijsje
mn kussensloop met klauwen sijpeld, ontplugde ipod
slechts mn ademhaling snijdt de stilte en verraad mn verblijspot
een barst in de grond, de verdorne korst door de zon
de bloem speelt het tegenbeeld van de bom
en doodt oh zo het ooit zo prachtig ontstond
wervelwinden razen constant over het land en de zee
wolkendekens nemen duisternis,kwade krachten en helse regens mee
de aarde beeft, ze is ontdaan, wegen en zicht zijn stoffig
vulkaantoppen ontploffen en spugen brandende rotsblokken
ik ben bewust van het feit dat ik droom en toch ijl ik..wel
sychroom met een dialoge gevoerd op het strijdveld
rebels, zwijg en strijd nu je volgt als de rijpste revolver
spreid je vleugels wijd en wijk uit naar tijd van triomfen
dit is het einde, te laat, de laatste soldaat trekt ten strijde
en vol.. verdooft door de pijn en schaamte verdwaalt tussen lijken
de sterren doven en vallen op ons neer vanuit de hemel
s*** ik droom dat ik vastgeketend zit en niet zodat ik nergens anders heen kan
ik.. bereid me voor met zeis en dolk, slijp ze af voor als ik je snijwond misvorm
ons domein is gelijkvormig aan Gorbatsjov's wijnvlek op zn voorhoofd
vergrijp me aan virusdragende meisjes tijdens de oorlog
het draait bloed uit kadavers,
geraamtes en plassen rondom de karkassen van moeders en vaders
bloed tranen tragisch, de mens boet voor zijn daden
bloed, mijn visioen der bloedende legioenen beschadigd
bloed, er heerst oorlog in de wolken, hemel bloedende maagden
vader, doden ontwaken beschermd door dierkoppige piraten
osiris en lapis leidt en spreekt tot zijn dienaren
de wereldorde verstoort slordig alwordend op borgtocht
volg het spoor van bommen, negeer de hoorn van de stormklok
volkerenmoord als norm, de waarde wordt door wapens bepaalt
ik ben al slapend de oorzaak van het vergaan van ons woord
iedereen die nog leeft is ziek, morbide besmet met aids
radioactief gemuteerde babies en liefde liet ons alleen
liefde was slechts een lief idee want het bracht vernietiging mee
de ziener ziet alles zo zielig en triest is dat niemand begreep
mensen dwalen verbaasd rond op zoek naar wat levens
maar niks of niemand en zelfs geen plant of dier geeft nog een teken
het gaat zelfs zo ver dat men op zoek gaat naar het rijk van de doden
maar in deze droom is zelfs een plek voor ons allemaal verboden
nachtmerries niet aan te ontkomen
het is te laat, het is afgelopen..
bloedspetters besmeuren de muren van de ruïnes
van iets wat men ooit een beschaving noemde maar nu al lang is vernietigt
ik zie het, haat neemt over door zijn pure drang naar vernieling
het kwaad, helaas laat liefde zich in vuur en vlammen bedriegen
ik zie geen donder, khoor donder, bliksem serpenten sissen
visioenen vol doodskisten, een geur van de stille zee vol duizenden dode vissen
geschreeuw om me heen, al dat hout dat smult en knettert
zijn ? ontwaakt en ondersteunt de ondergang zelf verder
yo men verdooft men onbewogen lijf stijf en zwijgend
mn ogen gesloten blijf gefocust op het fijne wijsje
mn kussensloop met klauwen sijpeld, ontplugde ipod
slechts mn ademhaling snijdt de stilte en verraad mn verblijspot
een barst in de grond, de verdorne korst door de zon
de bloem speelt het tegenbeeld van de bom
en doodt oh zo het ooit zo prachtig ontstond
wervelwinden razen constant over het land en de zee
wolkendekens nemen duisternis,kwade krachten en helse regens mee
de aarde beeft, ze is ontdaan, wegen en zicht zijn stoffig
vulkaantoppen ontploffen en spugen brandende rotsblokken
ik ben bewust van het feit dat ik droom en toch ijl ik..wel
sychroom met een dialoge gevoerd op het strijdveld
rebels, zwijg en strijd nu je volgt als de rijpste revolver
spreid je vleugels wijd en wijk uit naar tijd van triomfen
dit is het einde, te laat, de laatste soldaat trekt ten strijde
en vol.. verdooft door de pijn en schaamte verdwaalt tussen lijken
de sterren doven en vallen op ons neer vanuit de hemel
s*** ik droom dat ik vastgeketend zit en niet zodat ik nergens anders heen kan
ik.. bereid me voor met zeis en dolk, slijp ze af voor als ik je snijwond misvorm
ons domein is gelijkvormig aan Gorbatsjov's wijnvlek op zn voorhoofd
vergrijp me aan virusdragende meisjes tijdens de oorlog
het draait bloed uit kadavers,
geraamtes en plassen rondom de karkassen van moeders en vaders
bloed tranen tragisch, de mens boet voor zijn daden
bloed, mijn visioen der bloedende legioenen beschadigd
bloed, er heerst oorlog in de wolken, hemel bloedende maagden
vader, doden ontwaken beschermd door dierkoppige piraten
osiris en lapis leidt en spreekt tot zijn dienaren
de wereldorde verstoort slordig alwordend op borgtocht
volg het spoor van bommen, negeer de hoorn van de stormklok
volkerenmoord als norm, de waarde wordt door wapens bepaalt
ik ben al slapend de oorzaak van het vergaan van ons woord
iedereen die nog leeft is ziek, morbide besmet met aids
radioactief gemuteerde babies en liefde liet ons alleen
liefde was slechts een lief idee want het bracht vernietiging mee
de ziener ziet alles zo zielig en triest is dat niemand begreep
mensen dwalen verbaasd rond op zoek naar wat levens
maar niks of niemand en zelfs geen plant of dier geeft nog een teken
het gaat zelfs zo ver dat men op zoek gaat naar het rijk van de doden
maar in deze droom is zelfs een plek voor ons allemaal verboden