Το σχήμα του κορμιού σου
στο κρεβάτι μου έχει μείνει
κι εγώ στο πάτωμα κοιμάμαι
το μόνο από σένα
που μου έχει απομείνει
για να 'χω να θυμάμαι.
Μήπως είμαι τρελός
μήπως τα 'χω χαμένα
που ακόμα πιστεύω θα γυρίσεις σε μένα.
Μήπως είμαι αλλού
στη μεγάλη μου πλάνη
και νομίζω πως ζω αλλά έχω πεθάνει.
Τα ίχνη των χειλιών σου
στο ποτήρι μου που πίνω
μια σφραγισμένη καταδίκη
κι ο έρωτας κρυμμένος
στο χάος της ψυχής σου
με σέρνει σε μια δίκη.
στο κρεβάτι μου έχει μείνει
κι εγώ στο πάτωμα κοιμάμαι
το μόνο από σένα
που μου έχει απομείνει
για να 'χω να θυμάμαι.
Μήπως είμαι τρελός
μήπως τα 'χω χαμένα
που ακόμα πιστεύω θα γυρίσεις σε μένα.
Μήπως είμαι αλλού
στη μεγάλη μου πλάνη
και νομίζω πως ζω αλλά έχω πεθάνει.
Τα ίχνη των χειλιών σου
στο ποτήρι μου που πίνω
μια σφραγισμένη καταδίκη
κι ο έρωτας κρυμμένος
στο χάος της ψυχής σου
με σέρνει σε μια δίκη.