Hoe gaat het?
Wat de f*** heb ik gedaan, nou ik zit er midden in
Ik doe er alles aan maar het heeft geen enkele zin
en dat opzich is niet eens zo onwijs erg.
Maar je weet net als ik het is het topje van de ijsberg
Het begint met het beste gevoel dat er is
want eerst woelt het
maar na verloop van tijd bekoelt het
althans zo voelt het, maar weet ook de reden
en weet ik waarom ik nu zoveel tijd blijf besteden aan het verleden, en wat we deden
Nee de waarheid is hard maar ik moet het echt laten faden.
en ik moet luisteren naar het advies,
ik weet niet eens meer van wie precies, voor ik mezelf verlies
en ook al is dit misschien niet het echte eind.
en ook al weet ik dat mijn gevoel niet verdwijnt.
Het gevoel dat mn verdriet niet stopt,
en dat er iets niet klopt,
ik kan wel stil blijven staan maar dat schiet niet op
Ik kan wel stil blijven staan maar dat schiet niet op.
De ene kant die tegen me zegt verander jezelf,
dan is er altijd die veraderlijke andere helft,
elk nieuw begin dat stelde me altijd teleur,
Tis niet genoeg om te weten dat schijt gebeurt.
Ik doe mn best maar ik heb mezelf er mee
wacht en wacht dag en nacht
en helpt het? nee
De afstand wordt alleen maar meer en meer
de tweede keer, zelfde steeg ik stond er weer
Ik blijf achter met een overblijfsel van lege handen
en de eeuwige twijfel
dat het zoveel meer had kunnen zijn
maar het is goed zo,
maar het is goed zo
maar het is goed zo
Als ik nu zoals gewoonlijk stop,
dan vat jij het misschien wel veel te persoonlijk op
Maar het is gewoon iets dat af en toe boven drijft.
Maar hoe ik ook verander het gevoel dat overblijft.
Dat m'n verdriet niet stopt,
en dat er iets niet klopt,
ik kan wel stil blijven staan maar dat schiet niet op
Ik kan wel stil blijven staan maar dat schiet niet op.
De ene kant die tegen me zegt verander jezelf,
dan is er altijd die veraderlijke andere helft,
elk nieuw begin dat stelde me altijd teleur,
Tis niet genoeg om te weten dat schijt gebeurt.
Elke keer overkomt dit me,
Elke keer overvalt die s*** me,
geen verweer maar toch uit mijn ritme
en elke keer weer raak ik uit mn ritme
En ik weet het is doelloos
En er is nog steeds een hele boel loos
Maar het is altijd beter dan gevoelloos
Ik doe mn best maar ik heb mezelf er mee
wacht en wacht dag en nacht
en helpt het? nee
De afstand wordt alleen maar meer en meer
De tweede keer zelfde steeg ik stond er weer
Ik blijf achter met een overblijfsel van lege handen en de eeuwige twijfel.
Dat het zoveel meer had kunnen zijn
maar het valt tegen
Maar het valt tegen.
Maar het valt zo tegen.
Maar maak je verdomme
Maar maak je verdomme
Maar maak je verdomme
geen zorgen meer om me.
Wat de f*** heb ik gedaan, nou ik zit er midden in
Ik doe er alles aan maar het heeft geen enkele zin
en dat opzich is niet eens zo onwijs erg.
Maar je weet net als ik het is het topje van de ijsberg
Het begint met het beste gevoel dat er is
want eerst woelt het
maar na verloop van tijd bekoelt het
althans zo voelt het, maar weet ook de reden
en weet ik waarom ik nu zoveel tijd blijf besteden aan het verleden, en wat we deden
Nee de waarheid is hard maar ik moet het echt laten faden.
en ik moet luisteren naar het advies,
ik weet niet eens meer van wie precies, voor ik mezelf verlies
en ook al is dit misschien niet het echte eind.
en ook al weet ik dat mijn gevoel niet verdwijnt.
Het gevoel dat mn verdriet niet stopt,
en dat er iets niet klopt,
ik kan wel stil blijven staan maar dat schiet niet op
Ik kan wel stil blijven staan maar dat schiet niet op.
De ene kant die tegen me zegt verander jezelf,
dan is er altijd die veraderlijke andere helft,
elk nieuw begin dat stelde me altijd teleur,
Tis niet genoeg om te weten dat schijt gebeurt.
Ik doe mn best maar ik heb mezelf er mee
wacht en wacht dag en nacht
en helpt het? nee
De afstand wordt alleen maar meer en meer
de tweede keer, zelfde steeg ik stond er weer
Ik blijf achter met een overblijfsel van lege handen
en de eeuwige twijfel
dat het zoveel meer had kunnen zijn
maar het is goed zo,
maar het is goed zo
maar het is goed zo
Als ik nu zoals gewoonlijk stop,
dan vat jij het misschien wel veel te persoonlijk op
Maar het is gewoon iets dat af en toe boven drijft.
Maar hoe ik ook verander het gevoel dat overblijft.
Dat m'n verdriet niet stopt,
en dat er iets niet klopt,
ik kan wel stil blijven staan maar dat schiet niet op
Ik kan wel stil blijven staan maar dat schiet niet op.
De ene kant die tegen me zegt verander jezelf,
dan is er altijd die veraderlijke andere helft,
elk nieuw begin dat stelde me altijd teleur,
Tis niet genoeg om te weten dat schijt gebeurt.
Elke keer overkomt dit me,
Elke keer overvalt die s*** me,
geen verweer maar toch uit mijn ritme
en elke keer weer raak ik uit mn ritme
En ik weet het is doelloos
En er is nog steeds een hele boel loos
Maar het is altijd beter dan gevoelloos
Ik doe mn best maar ik heb mezelf er mee
wacht en wacht dag en nacht
en helpt het? nee
De afstand wordt alleen maar meer en meer
De tweede keer zelfde steeg ik stond er weer
Ik blijf achter met een overblijfsel van lege handen en de eeuwige twijfel.
Dat het zoveel meer had kunnen zijn
maar het valt tegen
Maar het valt tegen.
Maar het valt zo tegen.
Maar maak je verdomme
Maar maak je verdomme
Maar maak je verdomme
geen zorgen meer om me.