Insan bu su misali kivrim kivrim akarya bir yanda akan benim öbür yanda sakrya her sey akar su tarih yildiz insan ve fikir oluklar cift birinden nur akar birinden kir akista demetlenmis büyük kücük kainat su cikan buluta bak su inen suya inat fakat sakarya baska yokusmu cikiyor ne kursundan bir yük binmis köpükten gövdesine catliyor yirtiniyor bu yokusu sökmek icin hey sakarya kim demis suya vurulmaz percin rabbim isterse sular büklüm büklüm burulur sirtina sakaryanin türk tarihi vurulur eyvah eyvah sakaryam sanami düstü bu yük bu dava hor bu dava öksüz budava büyük
ne agir imtihandir basindaki sakarya bin bir basli kartali nasil tasir kanarya
insandir saniyordum mukaddes yüke hammal hammaliki sonunda ne rütbe var nede mal sadece aci bir lokma zehirle pismis astan ve ayrilik anneden vatandan arkadastan simdi dövün sakarya dövünmek vakti bu an kehkesanlara kacmis eski günesleri an hani yunus emreki kiyinda geziyordu hani ardinda cil cil kubbeler serpen ordu nerede kardeslerin cömert nil yesil tuna giden sanli akinci ne gün döner yurduna mermerlerin nabzinda hala carparmi tekbir bulurmu deli rüzgar o sedayi allah bilir bütün bunlar sendedir bu girift bilmeceler sakarya kandillere katran döktü geceler
vicdan azabina es kayna, kayna sakarya öz yurdunda garipsin öz vataninda parya
insan üc bes damla kan irmak üc bes damla su bir hayata cattiki hayata kurmus pusu geldi ölümlü yalan gitti ölümsüz gercek siz hayat süren lesler sizi kim diriltecek kafdagini a**alar belki cekerde bir kil bu ifritten sualin kilini cekmez akil
sakarya saf cougu masum anadolunun divanesi ikmiz kaldik allah yolunun sen ve ben gözyasi ile islanmis hamurdaniz rengimize baksinlar kandan ve camurdaniz akrebin kiskacinda yogurmmus bizi kader aldirma böyle gelmis bu dünya böyle gider bana kefendir yatak sana tabuttur havuz sen kivril ben gideyim son peygamber kilavuz
yol onun varlik onun gerisi hep angarya
yüz üstü c** süründün AYAGA KALK SAKARYA
ne agir imtihandir basindaki sakarya bin bir basli kartali nasil tasir kanarya
insandir saniyordum mukaddes yüke hammal hammaliki sonunda ne rütbe var nede mal sadece aci bir lokma zehirle pismis astan ve ayrilik anneden vatandan arkadastan simdi dövün sakarya dövünmek vakti bu an kehkesanlara kacmis eski günesleri an hani yunus emreki kiyinda geziyordu hani ardinda cil cil kubbeler serpen ordu nerede kardeslerin cömert nil yesil tuna giden sanli akinci ne gün döner yurduna mermerlerin nabzinda hala carparmi tekbir bulurmu deli rüzgar o sedayi allah bilir bütün bunlar sendedir bu girift bilmeceler sakarya kandillere katran döktü geceler
vicdan azabina es kayna, kayna sakarya öz yurdunda garipsin öz vataninda parya
insan üc bes damla kan irmak üc bes damla su bir hayata cattiki hayata kurmus pusu geldi ölümlü yalan gitti ölümsüz gercek siz hayat süren lesler sizi kim diriltecek kafdagini a**alar belki cekerde bir kil bu ifritten sualin kilini cekmez akil
sakarya saf cougu masum anadolunun divanesi ikmiz kaldik allah yolunun sen ve ben gözyasi ile islanmis hamurdaniz rengimize baksinlar kandan ve camurdaniz akrebin kiskacinda yogurmmus bizi kader aldirma böyle gelmis bu dünya böyle gider bana kefendir yatak sana tabuttur havuz sen kivril ben gideyim son peygamber kilavuz
yol onun varlik onun gerisi hep angarya
yüz üstü c** süründün AYAGA KALK SAKARYA