دردا دردا دردا
فریادا یادا یادآور
دردا دردا دردا
درمانا مانا ماناگر
دردا دردا دردا
سردارا دارا داراور
دردا دردا دردا
فریادا یادا یادآور
دلِ بی در و بی سر و بی تن هر که روم چون بر در
چون بر در بی درش همه پیکر من ره بندش
دردا دردا دردا
دریادا بادا بادآور
دردا دردا دردا
درمانا مانا ماناگر
دردا دردا دردا
سردارا دارا داراور
دردا دردا دردا
فریادا بازا بازا در
قفسی چو خسی پر و بال، پرو بال کسی که دلش به؟
دلبند کسی بُوَد به جگر همه آتش و زهر
دردا دردا دردا
سردارا دارا داراور
دردا دردا دردا
پروازا وازا وازاگر
دردا دردا دردا
درمانا مانا ماناگر
دردا دردا دردا
فریادا یادا یادآور
دلِ بی در و بی سر و بی تن هر که روم چون بر در
چون بر در بی درش همه پیکر من ره بندش
سر من مست جمالت، دل من دام خیالت
گهر دیده نثار کف دریای تو دارد
گل صدبرگ به پیش تو فروریخت ز خجلت
که گمان برد که او هم رخ رعنای تو دارد
دردا دردا دردا
فریادا یادا یادآور
دردا دردا دردا
درمانا مانا ماناگر
دردا دردا دردا
سردارا دارا داراور
دردا دردا دردا
پروازا وازا وازاگر
قفسی چو خسی پر و بال، پرو بال کسی که دلش به؟
دلبند کسی بُوَد به جگر همه آتش و زهر
در سابقه‌ام باد وزان است
یار در باد دوان است
در سابقه‌ام یار عیان است
یار در باد جهان است
سر من مست جمالت، دل من دام خیالت
گهر دیده نثار کف دریای تو دارد
گل صدبرگ به پیش تو فروریخت ز خجلت
که گمان برد که او هم رخ رعنای تو دارد
دردا دردا دردا
درمانا مانا ماناگر
دردا دردا دردا
سردارا دارا داراور
دردا دردا دردا
پروازا وازا وازاگر
دردا دردا دردا
فریادا یادا یادآور
دلِ بی در و بی سر و بی تن هر که روم چون بر در
چون بر در بی درش همه پیکر من ره بندش
به جگر همه آتش و زهر ...
فریادا یادا یادآور
دردا دردا دردا
درمانا مانا ماناگر
دردا دردا دردا
سردارا دارا داراور
دردا دردا دردا
فریادا یادا یادآور
دلِ بی در و بی سر و بی تن هر که روم چون بر در
چون بر در بی درش همه پیکر من ره بندش
دردا دردا دردا
دریادا بادا بادآور
دردا دردا دردا
درمانا مانا ماناگر
دردا دردا دردا
سردارا دارا داراور
دردا دردا دردا
فریادا بازا بازا در
قفسی چو خسی پر و بال، پرو بال کسی که دلش به؟
دلبند کسی بُوَد به جگر همه آتش و زهر
دردا دردا دردا
سردارا دارا داراور
دردا دردا دردا
پروازا وازا وازاگر
دردا دردا دردا
درمانا مانا ماناگر
دردا دردا دردا
فریادا یادا یادآور
دلِ بی در و بی سر و بی تن هر که روم چون بر در
چون بر در بی درش همه پیکر من ره بندش
سر من مست جمالت، دل من دام خیالت
گهر دیده نثار کف دریای تو دارد
گل صدبرگ به پیش تو فروریخت ز خجلت
که گمان برد که او هم رخ رعنای تو دارد
دردا دردا دردا
فریادا یادا یادآور
دردا دردا دردا
درمانا مانا ماناگر
دردا دردا دردا
سردارا دارا داراور
دردا دردا دردا
پروازا وازا وازاگر
قفسی چو خسی پر و بال، پرو بال کسی که دلش به؟
دلبند کسی بُوَد به جگر همه آتش و زهر
در سابقه‌ام باد وزان است
یار در باد دوان است
در سابقه‌ام یار عیان است
یار در باد جهان است
سر من مست جمالت، دل من دام خیالت
گهر دیده نثار کف دریای تو دارد
گل صدبرگ به پیش تو فروریخت ز خجلت
که گمان برد که او هم رخ رعنای تو دارد
دردا دردا دردا
درمانا مانا ماناگر
دردا دردا دردا
سردارا دارا داراور
دردا دردا دردا
پروازا وازا وازاگر
دردا دردا دردا
فریادا یادا یادآور
دلِ بی در و بی سر و بی تن هر که روم چون بر در
چون بر در بی درش همه پیکر من ره بندش
به جگر همه آتش و زهر ...