Niets, niets, echt niets Lyrics

Wat zou ik jou graag willen zijn
In een dwangbuis niet in een corset
Zijn snoeren slechts jouw lichaam vast
Mij wordt de ziel gebonden
Ik lever de strijd
Heb alles gedurft
En wat heb ik berijkt?
Niets, niets, echt niets!
En het enige antwoord lijkt de waanzin
En de enige reddig is de val
Hoe lokt mij de afgrond
Liefste liet ik mij nu vallen
Waarom huiver ik voor de sprong?
Was ik maar niet voorbestemd Elisabeth te zijn, dan was ik als t**ania
Die enkel glimlacht als men zecht:
'Ze is geschift'

Ik dans op het koord en de angst maakt me ziek, want kijk ik omlaag de zie ik
Niets, niets, echt niets!

Ik ga tastend verder met zoekende tred
En wordt al maar banger voor het
Niets, niets, echt niets!
Waanzin zou mij waarschijnlijk pas bevrijden
Maar voor waanzin mis ik de moed
Ik laat me niet kennen en hou me maar groot
Alsof mijn leven meer dan leugens,
en pijn in zich droeg
Als was "niets, niets, echt niets"
genoeg