D'amor sull'ali rosee Με τα ρόδινα φτερά της αγάπης,
vanne, sospir dolente, ταξίδεψε, πονεμένε μου στεναγμέ,
del prigioniero misero παρηγόρησε τη δύστυχη ψυχή
conforta l'egra mente. του έρημου φυλακισμένου.
Com'aura di speranza Σαν μια πνοή ελπίδας,
aleggia in quella stanza. φτερούγισε στο κελί του.
Lo desta alle memorie, ξύπνησέ του τις αναμνήσεις
ai sogni dell'amor! και τα όνειρα του έρωτα!
Ma deh! non dirgli, improvvido, Αλλά μην κάνεις την απερισκεψία να του πεις
le pene del mio cor! τους πόνους της καρδιάς μου!
FRATI ΜΟΝΑΧΟΙ
Miserere d'un'alma giá vicina Ελέησε μια ψυχή που πλησιάζει
alla partenza che non ha ritomo! στο ταξίδι χωρίς επιστροφή!
Miserere di lei, bontá divina, Ελέησέ την, Θεία Καλοσύνη,
preda non sia dell'infernal soggiorno! να μην πέσει βορά της κόλασης!
LEONORA ΛΕΟΝΟΡΑ
Quel suon, quelle preci solenni, funeste, Αυτός ο ήχος, αυτές οι προσευχές, τόσο επιβλητικές και πένθιμες,
empiron quest'aere di cupo terror! γεμίζουν τον αέρα με σκοτεινό τρόμο!
Contende l'ambascia, che tutta m'investe, Η αγωνία που με πλημμυρίζει, σταματά
al labbro il respiro, i palpiti al cor! την ανάσα στα χείλη μου, τους χτύπους στην καρδιά μου!
MANRICO ΜΑΝΡΙΚΟ
(dalla torre) (από τον πύργο)
Ah, che la morte ognora Αχ, πόσο αργεί ο θάνατος
É tarda nel venir να έρθει
A chi desia morir! σε όποιον λαχταράει να πεθάνει!
Addio, Leonora! Αντίο, Λεονόρα!
LEONORA ΛΕΟΝΟΡΑ
Oh ciel! sento mancarmi! Θεέ μου, χάνομαι!
FRATI ΜΟΝΑΧΟΙ
Miserere d'un'alma giá vicina Ελέησε μια ψυχή που πλησιάζει
Alla partenza che non ha ritorno! στο ταξίδι χωρίς επιστροφή!
Miserere di lei, bontá divina Ελέησέ την, Θεία Καλοσύνη,
Preda non sia dell'infernal soggiorno! να μην πέσει βορά της κόλασης!
LEONORA ΛΕΟΝΟΡΑ
Sull'orrida torre, ah! par che la morte Πάνω από τον αποτρόπαιο πύργο, λες και πλανιέται
Con ali di tenebre librando si va! ο Θάνατος με σκοτεινά φτερά!
Ahi! forse dischiuse gli fian queste porte Αχ, ίσως αυτές οι πόρτες ν' ανοίξουν
Sol quando cadaver giá freddo sará! μόνον όταν πια θα 'ναι ένα παγωμένο πτώμα!
MANRICO ΜΑΝΡΙΚΟ
Sconto col sangue mio Πληρώνω με το αίμα μου
L'amor che posi in te! την αγάπη που σου είχα!
Non ti scordar di me! Μη με ξεχνάς!
Leonora, addio! Λεονόρα, αντίο!
LEONORA ΛΕΟΝΟΡΑ
Di te, di te scordarmi!! Να σε ξεχάσω!
Tu vedrai che amore in terra Θα δεις ότι καμιά αγάπη σ' αυτή τη γη
Mai del mio non fu piú forte; δεν ήταν ποτέ πιο δυνατή απ' τη δική μου.
Vinse il fato in aspra guerra, Νίκησε τη μοίρα σε σκληρό αγώνα,
vincerá la stessa morte. θα νικήσει ακόμα και τον θάνατο!
O col prezzo di mia vita Ακόμα και δίνοντας τη ζωή μου,
la tua vita io salveró, θα σώσω τη δική σου,
O con te per sempre unita ή ενωμένη για πάντα μαζί σου,
nella tomba io scenderó. θα κατέβω στον τάφο!
Scena II ΣΚΗΝΗ 2
S'apre una porta; n'escono il Conte ed alcuni Seguaci. Μια πόρτα ανοίγει και βγαίνουν ο Κόμης και μερικοί φρουροί.
Leonora si pone in disparte Η Λεονόρα παραμερίζει.
vanne, sospir dolente, ταξίδεψε, πονεμένε μου στεναγμέ,
del prigioniero misero παρηγόρησε τη δύστυχη ψυχή
conforta l'egra mente. του έρημου φυλακισμένου.
Com'aura di speranza Σαν μια πνοή ελπίδας,
aleggia in quella stanza. φτερούγισε στο κελί του.
Lo desta alle memorie, ξύπνησέ του τις αναμνήσεις
ai sogni dell'amor! και τα όνειρα του έρωτα!
Ma deh! non dirgli, improvvido, Αλλά μην κάνεις την απερισκεψία να του πεις
le pene del mio cor! τους πόνους της καρδιάς μου!
FRATI ΜΟΝΑΧΟΙ
Miserere d'un'alma giá vicina Ελέησε μια ψυχή που πλησιάζει
alla partenza che non ha ritomo! στο ταξίδι χωρίς επιστροφή!
Miserere di lei, bontá divina, Ελέησέ την, Θεία Καλοσύνη,
preda non sia dell'infernal soggiorno! να μην πέσει βορά της κόλασης!
LEONORA ΛΕΟΝΟΡΑ
Quel suon, quelle preci solenni, funeste, Αυτός ο ήχος, αυτές οι προσευχές, τόσο επιβλητικές και πένθιμες,
empiron quest'aere di cupo terror! γεμίζουν τον αέρα με σκοτεινό τρόμο!
Contende l'ambascia, che tutta m'investe, Η αγωνία που με πλημμυρίζει, σταματά
al labbro il respiro, i palpiti al cor! την ανάσα στα χείλη μου, τους χτύπους στην καρδιά μου!
MANRICO ΜΑΝΡΙΚΟ
(dalla torre) (από τον πύργο)
Ah, che la morte ognora Αχ, πόσο αργεί ο θάνατος
É tarda nel venir να έρθει
A chi desia morir! σε όποιον λαχταράει να πεθάνει!
Addio, Leonora! Αντίο, Λεονόρα!
LEONORA ΛΕΟΝΟΡΑ
Oh ciel! sento mancarmi! Θεέ μου, χάνομαι!
FRATI ΜΟΝΑΧΟΙ
Miserere d'un'alma giá vicina Ελέησε μια ψυχή που πλησιάζει
Alla partenza che non ha ritorno! στο ταξίδι χωρίς επιστροφή!
Miserere di lei, bontá divina Ελέησέ την, Θεία Καλοσύνη,
Preda non sia dell'infernal soggiorno! να μην πέσει βορά της κόλασης!
LEONORA ΛΕΟΝΟΡΑ
Sull'orrida torre, ah! par che la morte Πάνω από τον αποτρόπαιο πύργο, λες και πλανιέται
Con ali di tenebre librando si va! ο Θάνατος με σκοτεινά φτερά!
Ahi! forse dischiuse gli fian queste porte Αχ, ίσως αυτές οι πόρτες ν' ανοίξουν
Sol quando cadaver giá freddo sará! μόνον όταν πια θα 'ναι ένα παγωμένο πτώμα!
MANRICO ΜΑΝΡΙΚΟ
Sconto col sangue mio Πληρώνω με το αίμα μου
L'amor che posi in te! την αγάπη που σου είχα!
Non ti scordar di me! Μη με ξεχνάς!
Leonora, addio! Λεονόρα, αντίο!
LEONORA ΛΕΟΝΟΡΑ
Di te, di te scordarmi!! Να σε ξεχάσω!
Tu vedrai che amore in terra Θα δεις ότι καμιά αγάπη σ' αυτή τη γη
Mai del mio non fu piú forte; δεν ήταν ποτέ πιο δυνατή απ' τη δική μου.
Vinse il fato in aspra guerra, Νίκησε τη μοίρα σε σκληρό αγώνα,
vincerá la stessa morte. θα νικήσει ακόμα και τον θάνατο!
O col prezzo di mia vita Ακόμα και δίνοντας τη ζωή μου,
la tua vita io salveró, θα σώσω τη δική σου,
O con te per sempre unita ή ενωμένη για πάντα μαζί σου,
nella tomba io scenderó. θα κατέβω στον τάφο!
Scena II ΣΚΗΝΗ 2
S'apre una porta; n'escono il Conte ed alcuni Seguaci. Μια πόρτα ανοίγει και βγαίνουν ο Κόμης και μερικοί φρουροί.
Leonora si pone in disparte Η Λεονόρα παραμερίζει.