De maan verschijnt,
En jij komt op bezoek.
In mijn herinnering
Je zwijgt,
en lacht,
verzacht de pijn voor even.
Totdat ik weer ontwaak,
met niets,
alleen.
De tijd heeft spijt,
dat hij zich heeft vergist.
Zelfs de wind,
huilt van pijn,
heeft jou gemist.
De maan verdwijnt,
laat mij met lege handen.
De nacht,
ze neemt je mee,
en laat mij,
alleen.
En jij komt op bezoek.
In mijn herinnering
Je zwijgt,
en lacht,
verzacht de pijn voor even.
Totdat ik weer ontwaak,
met niets,
alleen.
De tijd heeft spijt,
dat hij zich heeft vergist.
Zelfs de wind,
huilt van pijn,
heeft jou gemist.
De maan verdwijnt,
laat mij met lege handen.
De nacht,
ze neemt je mee,
en laat mij,
alleen.