Tertemizdi sanki dünya gözlerimi açtığım anda
Hiç düşünmeden inandım masal tadında yarınlara
Yalanlar ortasında kaldı tüm çocukluk anılarım
Çizgi romanların dışında bir kahraman bulamadım
Toz pembe olmasaydı keşke tüm rüyalarım
Hep sorular sordum ama cevaplarını alamadım
Hep yalan söylermiş hep yalan
Kavuşamadı hiç ayrılanlar, masallar gerçek olmadı
Aşık olduğum sokaklarda kimseler konuşmadı
Ama şehir hiç susmadı hep ağladı hep ağladı...
Son bir umut verse biri
Ve güzel olacak bir gün herşey dese
Ben inanırım belki de bu yalana
Ben de alışırım gözlerimi kapamaya
Bir yol görünse uzaklarda ışıklar altında son bulan
Melekler alsa beni götürse karanlığa teslim olmadan
İşkence gördü asfaltlar, çatlaklarına kan doldu
Yıkıntılar arasında kaç çocuğun hayalleri kayboldu?
İnsan neden kendini unuttu kendinden oldu?
Hangi yolda kaç kişi bir hiç uğruna canından oldu?
Hep yalan söylermiş hep yalan
Ayrılanlar hiç kavuşmadı, dinlediğim masallar hiç gerçek olmadı
Kimse sandığım kadar masum kalmadı, savaş durmadı ölüm azalmadı
Son bir umut verse biri
Ve güzel olacak bir gün herşey dese
Ben inanirim belki de bu yalana
Ben de alışırım gözlerimi kapamaya
_______________________________________________________
I'll Get Used To Close My Eyes
I've opened my eyes as if the world is clean now
I've recklessly trusted to the taste of a fairytale about tomorrows
My childhood memories remained in the middle of lies
I did not find a hero outside the comics
I wish dust in my dreams wasn't so purple
I've asked all the questions, but didn't find the answers
Lies have been told, all lies
Couldn't reunite anything separated, tales couldn't become reality
No one talked on the streets where I fell in love
But city was never silent, it always cried... All cried...
If someone gives the last hope
And says one day everything will be fine
Perhaps I'll believe in this lie
And get used to close my eyes
If there's a road seen far away, it ends/fades up under the lights
Angels should take me away before I surrender to the darkness
Torture was seen on asphalts, fractures were filled with blood
How many children's dreams were lost among the ruins?
Why people forgot themselves, why they lost their own manners?
On which way, how many people died for nothing?
Lies have been told, all lies
Separated never reunited, tales I've heard never became reality
Nobody stayed innocent as far as I imagined; the war didn't stop, the death did not decrease...
If someone gives the last hope
And says one day everything will be fine
Perhaps I'll believe in this lie
And get used to close my eyes."
Hiç düşünmeden inandım masal tadında yarınlara
Yalanlar ortasında kaldı tüm çocukluk anılarım
Çizgi romanların dışında bir kahraman bulamadım
Toz pembe olmasaydı keşke tüm rüyalarım
Hep sorular sordum ama cevaplarını alamadım
Hep yalan söylermiş hep yalan
Kavuşamadı hiç ayrılanlar, masallar gerçek olmadı
Aşık olduğum sokaklarda kimseler konuşmadı
Ama şehir hiç susmadı hep ağladı hep ağladı...
Son bir umut verse biri
Ve güzel olacak bir gün herşey dese
Ben inanırım belki de bu yalana
Ben de alışırım gözlerimi kapamaya
Bir yol görünse uzaklarda ışıklar altında son bulan
Melekler alsa beni götürse karanlığa teslim olmadan
İşkence gördü asfaltlar, çatlaklarına kan doldu
Yıkıntılar arasında kaç çocuğun hayalleri kayboldu?
İnsan neden kendini unuttu kendinden oldu?
Hangi yolda kaç kişi bir hiç uğruna canından oldu?
Hep yalan söylermiş hep yalan
Ayrılanlar hiç kavuşmadı, dinlediğim masallar hiç gerçek olmadı
Kimse sandığım kadar masum kalmadı, savaş durmadı ölüm azalmadı
Son bir umut verse biri
Ve güzel olacak bir gün herşey dese
Ben inanirim belki de bu yalana
Ben de alışırım gözlerimi kapamaya
_______________________________________________________
I'll Get Used To Close My Eyes
I've opened my eyes as if the world is clean now
I've recklessly trusted to the taste of a fairytale about tomorrows
My childhood memories remained in the middle of lies
I did not find a hero outside the comics
I wish dust in my dreams wasn't so purple
I've asked all the questions, but didn't find the answers
Lies have been told, all lies
Couldn't reunite anything separated, tales couldn't become reality
No one talked on the streets where I fell in love
But city was never silent, it always cried... All cried...
If someone gives the last hope
And says one day everything will be fine
Perhaps I'll believe in this lie
And get used to close my eyes
If there's a road seen far away, it ends/fades up under the lights
Angels should take me away before I surrender to the darkness
Torture was seen on asphalts, fractures were filled with blood
How many children's dreams were lost among the ruins?
Why people forgot themselves, why they lost their own manners?
On which way, how many people died for nothing?
Lies have been told, all lies
Separated never reunited, tales I've heard never became reality
Nobody stayed innocent as far as I imagined; the war didn't stop, the death did not decrease...
If someone gives the last hope
And says one day everything will be fine
Perhaps I'll believe in this lie
And get used to close my eyes."