Romeiro hei de ir lonxe ao San Andres
con herbiñas de namorar,
dareille a quen alén mar está
o aloumiño do meu amor.
Hei de vestir a camisa de liño
(que ela teceo para min)
con herbiñas de namorar;
(anda o lagarto azul e souril)
a acaroar mapoulas bermellas,
(nacidas de fusìs),
co aloumiño do meu amor,
(alleo à guerra e ao seu tambor).
Morto ou vivo hei volver à terra
(que ela andou canda min)
con herbiñas de namorar;
(chouta o mascato polo cantil)
a vela-lo adro familiar,
(ala lonxe, na fin),
co aloumiño do meu amor.
Cabo do mundo, ò pé dun aguillòn
(doeme a guerra ruìn)
entre herbiñas de namorar;
(corvo mariño voa xentil)
o amilladoiro a levantar
(e pan santo a colorir)
co aloumiño do meu amor.
Romeiro hei de ir lonxe ao San Andres
con herbiñas de namorar,
dareille a quen alén mar està
o aloumiño do meu amor.
con herbiñas de namorar,
dareille a quen alén mar está
o aloumiño do meu amor.
Hei de vestir a camisa de liño
(que ela teceo para min)
con herbiñas de namorar;
(anda o lagarto azul e souril)
a acaroar mapoulas bermellas,
(nacidas de fusìs),
co aloumiño do meu amor,
(alleo à guerra e ao seu tambor).
Morto ou vivo hei volver à terra
(que ela andou canda min)
con herbiñas de namorar;
(chouta o mascato polo cantil)
a vela-lo adro familiar,
(ala lonxe, na fin),
co aloumiño do meu amor.
Cabo do mundo, ò pé dun aguillòn
(doeme a guerra ruìn)
entre herbiñas de namorar;
(corvo mariño voa xentil)
o amilladoiro a levantar
(e pan santo a colorir)
co aloumiño do meu amor.
Romeiro hei de ir lonxe ao San Andres
con herbiñas de namorar,
dareille a quen alén mar està
o aloumiño do meu amor.