Mentras Eu Peno (Pucho Boedo)
--------------------------------------------------------------------------------
Cando a luniña aparece y o sol nos mares se esconde,
Todo e silencio nos campos todo na riveira dorme,
Quedan as veigas sin xente, sin ovelliñas os montes.
As fontes sin rosas vivas, os arbores sin cantores,
Vou preguntando os airiños, vou preguntando os pastores.
As verdes ondas pregunto e ningue ai me responde.
Os aires mudiños pasan y os pastoreiros no me oien
I as sordas ondas fervendo contra os penedos se rompen
Que triste, que hora tan triste aquella en que el sol se esconde,
Quizais mentras que eu peno dos meus pesares te gozes.
Cando a luniña aparece y o sol nos mares se esconde,
Todo e silencio nos campos todo na riveira dorme,
A tes o meu corazon se o queres matar ben podes
Pero como estas ti dentro se o matas tamén ti morres,
La, la, la...
--------------------------------------------------------------------------------
Cando a luniña aparece y o sol nos mares se esconde,
Todo e silencio nos campos todo na riveira dorme,
Quedan as veigas sin xente, sin ovelliñas os montes.
As fontes sin rosas vivas, os arbores sin cantores,
Vou preguntando os airiños, vou preguntando os pastores.
As verdes ondas pregunto e ningue ai me responde.
Os aires mudiños pasan y os pastoreiros no me oien
I as sordas ondas fervendo contra os penedos se rompen
Que triste, que hora tan triste aquella en que el sol se esconde,
Quizais mentras que eu peno dos meus pesares te gozes.
Cando a luniña aparece y o sol nos mares se esconde,
Todo e silencio nos campos todo na riveira dorme,
A tes o meu corazon se o queres matar ben podes
Pero como estas ti dentro se o matas tamén ti morres,
La, la, la...