اون همه ترانه، شعر عاشقانه
دیدی همش حرف بود و حرفات تموم شد
اون همه رنگ و بو، اون همه آرزو
دیدی مثه یه خواب چه زود تموم شد
گفتی با تو بودن، یعنی زنده موندن
حالا میگی عمرم حروم شد
دلم چون خون شد
پیر شدم، صبرم تموم شد
سایه های تردید، روی باغ امید
این جغد شوم جداییه که می خونه
تو کویر غرورت، بگو غیر تنهایی
آخر این قصّه واسه تو کی می مونه
بعد هر بهاری، نوبت خزونه
بهار عشق ما چه زود تموم شد، نوبت فصل خزون شد
به عشق تو اسیرم
میگفتی بی تو من می میرم
حالا میگی فکراتو کردی نظرت عوض شد
تعبیر مهربونی، این عشق آسمونی
چه زود و چه ساده اسمش عوض شد
گفتی با تو بودم، تا ابد تا همیشه
حالا می گی عاقبت نداره
تقصیر من نیست، کار روزگاره
روزای آفتابی، شب های مهتابی
مثل نقش روی آبن، نمی مونن
قناری های زرد، گرفتار قفس
اگه باشن دیگه آوازی نمی خونن
حالا می خوای جدا شی
تو آسمون رها شی
دلم مال تو
روحم مال تو
هر جای دنیا که باشی
سایه های سنگین، روی باغ امید
تو کویر غرورت دیری دیری دیبه به به بن دی بن بیب به
بعد هر بهاری نوبت خزونه
بهار عشقمون چه زود تموم شد، نوبته به بری بی ببن
دیدی همش حرف بود و حرفات تموم شد
اون همه رنگ و بو، اون همه آرزو
دیدی مثه یه خواب چه زود تموم شد
گفتی با تو بودن، یعنی زنده موندن
حالا میگی عمرم حروم شد
دلم چون خون شد
پیر شدم، صبرم تموم شد
سایه های تردید، روی باغ امید
این جغد شوم جداییه که می خونه
تو کویر غرورت، بگو غیر تنهایی
آخر این قصّه واسه تو کی می مونه
بعد هر بهاری، نوبت خزونه
بهار عشق ما چه زود تموم شد، نوبت فصل خزون شد
به عشق تو اسیرم
میگفتی بی تو من می میرم
حالا میگی فکراتو کردی نظرت عوض شد
تعبیر مهربونی، این عشق آسمونی
چه زود و چه ساده اسمش عوض شد
گفتی با تو بودم، تا ابد تا همیشه
حالا می گی عاقبت نداره
تقصیر من نیست، کار روزگاره
روزای آفتابی، شب های مهتابی
مثل نقش روی آبن، نمی مونن
قناری های زرد، گرفتار قفس
اگه باشن دیگه آوازی نمی خونن
حالا می خوای جدا شی
تو آسمون رها شی
دلم مال تو
روحم مال تو
هر جای دنیا که باشی
سایه های سنگین، روی باغ امید
تو کویر غرورت دیری دیری دیبه به به بن دی بن بیب به
بعد هر بهاری نوبت خزونه
بهار عشقمون چه زود تموم شد، نوبته به بری بی ببن