Myślisz jestem małym płatkiem śniegu,
który z nieba spadł
żeby stopnieć na twoim kołnierzu,
nie zostanie ślad.
Śnieżycą przez sto lat mogłabym być
dla taty i mamy,
bo wyjątkowi i bezcenni jesteśmy
tylko dla nich.
Lecz ja mam większy apetyt,
od życia więcej chcę,
zostawiam cię niestety
co dla mnie myliłeś się.
Ref. Bo jeśli ja nie jestem burzą
nie chcę być nawet cieniem drzewa,
które rośnie przy twojej drodze,
którą chciałam z tobą iść
wszystko albo nic.
Myślisz choć myślenie nie jest wcale
najmocniejszą z twoich stron,
jestem ziarnkiem piasku pod sandałem
kiedy robisz krok.
Pustynia przez sto lat mogła bym
być dla taty i mamy,
bo wyjątkowi i bezcenni
jesteśmy tylko dla nich,
jesteśmy tylko dla nich.
Lecz ja mam większy apetyt, od życia więcej chcę, zostawiam ciebie niestety co dla mnie myliłeś się.
który z nieba spadł
żeby stopnieć na twoim kołnierzu,
nie zostanie ślad.
Śnieżycą przez sto lat mogłabym być
dla taty i mamy,
bo wyjątkowi i bezcenni jesteśmy
tylko dla nich.
Lecz ja mam większy apetyt,
od życia więcej chcę,
zostawiam cię niestety
co dla mnie myliłeś się.
Ref. Bo jeśli ja nie jestem burzą
nie chcę być nawet cieniem drzewa,
które rośnie przy twojej drodze,
którą chciałam z tobą iść
wszystko albo nic.
Myślisz choć myślenie nie jest wcale
najmocniejszą z twoich stron,
jestem ziarnkiem piasku pod sandałem
kiedy robisz krok.
Pustynia przez sto lat mogła bym
być dla taty i mamy,
bo wyjątkowi i bezcenni
jesteśmy tylko dla nich,
jesteśmy tylko dla nich.
Lecz ja mam większy apetyt, od życia więcej chcę, zostawiam ciebie niestety co dla mnie myliłeś się.