Soms als ik in bed lig, dan ben 'k bang da 'k dood ga.
Nie echt mee een reden, ben 'k bang da 'k dood ga.
Mistal ben 'k veul te much als ik denk.
Dood,
gaan we allemaal.
Da weet ik wel, mar ik wil hier nog nie weg.
Hoe schoon het in den himmel ok zal zijn,
mee brandewijn, en van die engelkes om hene.
Ja, dood gaan we allemaal.
Da weet ik wel mar ik wil hier nog nie weg.
Soms ben 'k bang da 'k dood ga.
Deh men iets euverkumt en da 'k dood ga.
Mistal ben 'k veul te much als ik denk.
Dood,
gaan we allemaal.
Da weet ik wel, mar ik wil hier nog nie weg.
Hoe schoon het in den himmel ok zal zijn,
mee brandewijn, en van die engelkes om hene.
Dood gaan we allemaal.
Da weet ik wel mar ik wil hier nog nie weg.
Want ik hou zo van dih leven en van jou.
Van al die mooie mensen en van jou en jou en jou.
Vanaf nou ga 'k vaker meh m'n fiets,
ik moet rechtop blijven staan.
Stoppe mee roken, veul vruuger naar bed toe gaan.
Of 'es hard gaan loopen, ik kan yoga gaan doen.
Zoiets da bedenk ik pas, als ik weer hyperventilerend in mijn bed lig.
Ik moet nie zoo prakizeren, vooral rechtop blijven staan.
Ja, dood gaan we allemaal.
Ja en ik hou zo van dih leven en van jou.
En van jou en jou en jou en jou en jou en jou..
Hoe schoon het in den himmel ok zal zijn,
ik geleuf het wel mar ik wil hier nog nie weg.
Dood da gaan we allemaal.
Da weet ik wel, maar wil hier nog niet weg.
Nie echt mee een reden, ben 'k bang da 'k dood ga.
Mistal ben 'k veul te much als ik denk.
Dood,
gaan we allemaal.
Da weet ik wel, mar ik wil hier nog nie weg.
Hoe schoon het in den himmel ok zal zijn,
mee brandewijn, en van die engelkes om hene.
Ja, dood gaan we allemaal.
Da weet ik wel mar ik wil hier nog nie weg.
Soms ben 'k bang da 'k dood ga.
Deh men iets euverkumt en da 'k dood ga.
Mistal ben 'k veul te much als ik denk.
Dood,
gaan we allemaal.
Da weet ik wel, mar ik wil hier nog nie weg.
Hoe schoon het in den himmel ok zal zijn,
mee brandewijn, en van die engelkes om hene.
Dood gaan we allemaal.
Da weet ik wel mar ik wil hier nog nie weg.
Want ik hou zo van dih leven en van jou.
Van al die mooie mensen en van jou en jou en jou.
Vanaf nou ga 'k vaker meh m'n fiets,
ik moet rechtop blijven staan.
Stoppe mee roken, veul vruuger naar bed toe gaan.
Of 'es hard gaan loopen, ik kan yoga gaan doen.
Zoiets da bedenk ik pas, als ik weer hyperventilerend in mijn bed lig.
Ik moet nie zoo prakizeren, vooral rechtop blijven staan.
Ja, dood gaan we allemaal.
Ja en ik hou zo van dih leven en van jou.
En van jou en jou en jou en jou en jou en jou..
Hoe schoon het in den himmel ok zal zijn,
ik geleuf het wel mar ik wil hier nog nie weg.
Dood da gaan we allemaal.
Da weet ik wel, maar wil hier nog niet weg.