Wonderlijke jongen hij zat achter in de klas
Hij had geen vrienden, niemand wist echt wie die was
Droeg vreemde kleren en liep altijd uit de pas
Een wonderlijke jongen in een houtje-touwtje jas
Wonderlijke jongen zat daar zo ver achteraan
Omdat ie zonderlinge dingen had gedaan
Zomaar zonder reden was ie door het lint gegaan
Toen had ie al dat houtje touwtje jasje van 'm aan
Niemand vroeg
En niemand zag
En niemand niemand niemand zei
En niemand voelde
Niemand niemand niemand hoorde
Niemand deed
En niemand niemand niemand
Vond 'm leuk
Niemand vroeg
En niemand zag
En niemand niemand niemand zei
En niemand voelde
Niemand niemand niemand hoorde
Niemand deed
En niemand niemand niemand
Vond 'm leuk
Niemand kon zijn wonderlijke zinnen ooit verstaan
Op het schoolplein sprak dus niemand hem ooit aan
Er werd om hem gelachen en hij werd vaak nagedaan
Voor de grap deed iemand toen zijn houtje touwtje aan
Niemand vroeg
En niemand zag
En niemand niemand niemand zei
En niemand voelde
Niemand niemand niemand hoorde
Niemand deed
En niemand niemand niemand
Vond 'm leuk
Wonderlijke zonderling
Nooit opgeraapte vondeling
Nooit gezien en nooit gehoord
En nooit begrepen
Wonderlijke zonderling
Nooit opgeraapte vondeling
Was er klaar mee
Toen op een dag toen is ie voor de klas gaan staan
Zette eerst de radio op vol volume aan
Hij riep nog wat maar dat was echt voor niemand te verstaan
En haalde iets onder zijn houwtje touwtje jas vandaan
Niemand vroeg
En niemand zag
En niemand niemand niemand zei
En niemand voelde
Niemand niemand niemand hoorde
Niemand deed
En niemand niemand niemand
Vond 'm leuk
Niemand vroeg
En niemand zag
En niemand niemand niemand zei
En niemand voelde
Niemand niemand niemand hoorde
Niemand deed
En niemand niemand niemand
Vond 'm leuk
Niemand vroeg
[ik heb hem nooit gekend...]
En niemand zag
En niemand niemand niemand zei
En niemand voelde
Niemand niemand niemand hoorde
Niemand deed
En niemand niemand niemand
Vond 'm leuk
Hij had geen vrienden, niemand wist echt wie die was
Droeg vreemde kleren en liep altijd uit de pas
Een wonderlijke jongen in een houtje-touwtje jas
Wonderlijke jongen zat daar zo ver achteraan
Omdat ie zonderlinge dingen had gedaan
Zomaar zonder reden was ie door het lint gegaan
Toen had ie al dat houtje touwtje jasje van 'm aan
Niemand vroeg
En niemand zag
En niemand niemand niemand zei
En niemand voelde
Niemand niemand niemand hoorde
Niemand deed
En niemand niemand niemand
Vond 'm leuk
Niemand vroeg
En niemand zag
En niemand niemand niemand zei
En niemand voelde
Niemand niemand niemand hoorde
Niemand deed
En niemand niemand niemand
Vond 'm leuk
Niemand kon zijn wonderlijke zinnen ooit verstaan
Op het schoolplein sprak dus niemand hem ooit aan
Er werd om hem gelachen en hij werd vaak nagedaan
Voor de grap deed iemand toen zijn houtje touwtje aan
Niemand vroeg
En niemand zag
En niemand niemand niemand zei
En niemand voelde
Niemand niemand niemand hoorde
Niemand deed
En niemand niemand niemand
Vond 'm leuk
Wonderlijke zonderling
Nooit opgeraapte vondeling
Nooit gezien en nooit gehoord
En nooit begrepen
Wonderlijke zonderling
Nooit opgeraapte vondeling
Was er klaar mee
Toen op een dag toen is ie voor de klas gaan staan
Zette eerst de radio op vol volume aan
Hij riep nog wat maar dat was echt voor niemand te verstaan
En haalde iets onder zijn houwtje touwtje jas vandaan
Niemand vroeg
En niemand zag
En niemand niemand niemand zei
En niemand voelde
Niemand niemand niemand hoorde
Niemand deed
En niemand niemand niemand
Vond 'm leuk
Niemand vroeg
En niemand zag
En niemand niemand niemand zei
En niemand voelde
Niemand niemand niemand hoorde
Niemand deed
En niemand niemand niemand
Vond 'm leuk
Niemand vroeg
[ik heb hem nooit gekend...]
En niemand zag
En niemand niemand niemand zei
En niemand voelde
Niemand niemand niemand hoorde
Niemand deed
En niemand niemand niemand
Vond 'm leuk