หยงไหรล่ะน้อง เพราะพี่รักน้องจึงคล้องดุหยง
ว่ายลัดเลาะเกาะลิบง มากคนหลงเสน่หาปลาพะยูน
พะยูนเอยเจ้าเป็นปลาน่าชื่นชม เลี้ยงลูกด้วยน้ำนมน่าสงสาร
ประชากรเจ้าเหลือน้อยลงทุกวัน เรามาช่วยกันรักษาปลาพะยูน
คนเอ๋ยคนมากมายไปด้วยเล่ห์ ชอบหาซื้อรักเก้มากตัญหา
จับพะยูนเฆี่ยนตีเอาน้ำตา เสกคาถาได้สาวมา ยายา เฮ
เฮยาเฮ เฮยาเฮ ฟังแล้วเวทนา น่าเศร้าใจ เฮยาเฮ เฮยาเฮ เฮยายาเฮ
เพราะมากรักจึงมากมาย ไปด้วยเล่ห์ ใจเสเพลเสพสุขกับความใคร่
ทรมานปลาพะยูนชีวาวาย แล้วโยนเจ้าทิ้งไว้เป็นเหยื่อกา
คนสันดานใจเถื่อนบ้ากามา ยากจะหาคุณค่าของรักจริง
จับพะยูน ทรมานแล้วฆ่าทิ้ง เพื่อแย่งชิงรักเทียมด้วยคาถา
เฮยาเฮ เฮยาเฮ ฟังแล้วเวทนา น่าเศร้าใจ เฮยาเฮ เฮยาเฮ เฮยายาเฮ
หยงไหรล่ะน้อง เพราะพี่รักน้องจึงคล้องดุหยง
ว่ายลัดเลาะเกาะลิบง มากคนหลงเสน่หาปลาพะยูน
พะยูนเอยชีวิตเจ้ายังต้องเสี่ยง คอยหลีกเลี่ยงหลบหลีกการถูกฆ่า
ขอให้เป็นแค่ตำนานคนกลับปลา ก่อนจะเหลือแต่ตำราปลาพะยูน
เฮยาเฮ เฮยาเฮ ฟังแล้วเวทนา น่าเศร้าใจ เฮยาเฮ เฮยาเฮ เฮยายาเฮ
ว่ายลัดเลาะเกาะลิบง มากคนหลงเสน่หาปลาพะยูน
พะยูนเอยเจ้าเป็นปลาน่าชื่นชม เลี้ยงลูกด้วยน้ำนมน่าสงสาร
ประชากรเจ้าเหลือน้อยลงทุกวัน เรามาช่วยกันรักษาปลาพะยูน
คนเอ๋ยคนมากมายไปด้วยเล่ห์ ชอบหาซื้อรักเก้มากตัญหา
จับพะยูนเฆี่ยนตีเอาน้ำตา เสกคาถาได้สาวมา ยายา เฮ
เฮยาเฮ เฮยาเฮ ฟังแล้วเวทนา น่าเศร้าใจ เฮยาเฮ เฮยาเฮ เฮยายาเฮ
เพราะมากรักจึงมากมาย ไปด้วยเล่ห์ ใจเสเพลเสพสุขกับความใคร่
ทรมานปลาพะยูนชีวาวาย แล้วโยนเจ้าทิ้งไว้เป็นเหยื่อกา
คนสันดานใจเถื่อนบ้ากามา ยากจะหาคุณค่าของรักจริง
จับพะยูน ทรมานแล้วฆ่าทิ้ง เพื่อแย่งชิงรักเทียมด้วยคาถา
เฮยาเฮ เฮยาเฮ ฟังแล้วเวทนา น่าเศร้าใจ เฮยาเฮ เฮยาเฮ เฮยายาเฮ
หยงไหรล่ะน้อง เพราะพี่รักน้องจึงคล้องดุหยง
ว่ายลัดเลาะเกาะลิบง มากคนหลงเสน่หาปลาพะยูน
พะยูนเอยชีวิตเจ้ายังต้องเสี่ยง คอยหลีกเลี่ยงหลบหลีกการถูกฆ่า
ขอให้เป็นแค่ตำนานคนกลับปลา ก่อนจะเหลือแต่ตำราปลาพะยูน
เฮยาเฮ เฮยาเฮ ฟังแล้วเวทนา น่าเศร้าใจ เฮยาเฮ เฮยาเฮ เฮยายาเฮ