Este jôngk bös, wilste op dien eige,
geine zeiver van: "Om zo laat böste thoes !"
Mer etste ein moal getrouwd bös, eine trouwrink om höbs,
dènkse nog mit heimwee aan de mam thoes.
Want noe k***e gaar neet mee de kooi oet.
Elke oavend mit ein groate tuut chips, veur d'n hoore tillevisiekas.
Allang op ein oet gekeke, kènjer die constant meeke.
Den pakse ein foto van dien mam.
Blief bie de mam, die zal dien hart nooit braeke,
en dich nooit taegesjpraeke, van die krigse ummer geliek.
Blief bie de mam, die zal dich ummer sjteune.
In tied van élènj en gelök, kènste noa de mam altied terök.
D'n eerste keer det ich dich zoog dach ich :
"Paaaaaah, op die kèn ich 't mit losse hènj !"
't Woor te zeen detse al eine keer de klok rondj woors.
Mer ich dach: "Det mot toch kènne !"
Ein langk verhoal kort make:
W'r höbbe de klômmele biejein gesjmete,
en de pap en de mam höbbe ôs de flat ingerich.
In tied van niks hawwe w'r de ganse hut vol poete.
Twee looge in ein sjtapelbed, eine loog bie ôs oppe kamer,
en eine tied sjleep nog eine oppe badkamer.
't Woor verdomme soms net of ze op 't leech aan koome !
En soms bekrup mich det geveul en dènk ich:
Allang op ein oet gekeke, kènjer die constant meeke.
Den pakse ein foto van dien mam.
Blief bie de mam, die zal dien hart nooit braeke,
en dich nooit taegesjpraeke, van die krigse ummer geliek.
Blief bie de mam, die zal dich ummer sjteune.
In tied van élènj en gelök, kènste noa de mam altied terök.
geine zeiver van: "Om zo laat böste thoes !"
Mer etste ein moal getrouwd bös, eine trouwrink om höbs,
dènkse nog mit heimwee aan de mam thoes.
Want noe k***e gaar neet mee de kooi oet.
Elke oavend mit ein groate tuut chips, veur d'n hoore tillevisiekas.
Allang op ein oet gekeke, kènjer die constant meeke.
Den pakse ein foto van dien mam.
Blief bie de mam, die zal dien hart nooit braeke,
en dich nooit taegesjpraeke, van die krigse ummer geliek.
Blief bie de mam, die zal dich ummer sjteune.
In tied van élènj en gelök, kènste noa de mam altied terök.
D'n eerste keer det ich dich zoog dach ich :
"Paaaaaah, op die kèn ich 't mit losse hènj !"
't Woor te zeen detse al eine keer de klok rondj woors.
Mer ich dach: "Det mot toch kènne !"
Ein langk verhoal kort make:
W'r höbbe de klômmele biejein gesjmete,
en de pap en de mam höbbe ôs de flat ingerich.
In tied van niks hawwe w'r de ganse hut vol poete.
Twee looge in ein sjtapelbed, eine loog bie ôs oppe kamer,
en eine tied sjleep nog eine oppe badkamer.
't Woor verdomme soms net of ze op 't leech aan koome !
En soms bekrup mich det geveul en dènk ich:
Allang op ein oet gekeke, kènjer die constant meeke.
Den pakse ein foto van dien mam.
Blief bie de mam, die zal dien hart nooit braeke,
en dich nooit taegesjpraeke, van die krigse ummer geliek.
Blief bie de mam, die zal dich ummer sjteune.
In tied van élènj en gelök, kènste noa de mam altied terök.