Na uren, dagen, maanden
na een godvergeten tijd
voel ik nu het gif, het gal, de haat, de nijd
Ja het was een taai proces,
maar ik begin het nu te leren:
Jij kwam op de wereld
om Jaap zwaar te bezeren
Je wond me om je vinger
ik gaf alles wat ik had
mijn l***, mijn lul, mijn leven
en een grote zak patat
maar je verraadde onze liefde
ik voel de wond nog in mijn lijf
dus nu moet ik het zingen
ook al doet het pijn: Kutwijf!
Kutwijf!
Ik geloofde in liefde
wat was ik toch naïef
toen de gelegenheid zich voordeed
werd jij meteen een dief
en nu zie ik eindelijk
wie jij werkelijk bent
een echte h*** van Babylon
een vals en wreed serpent
ja, ik stotter nog van woede
formuleer niet erg handig
tis ongenuanceerd en errug vrouwvijandig
ik maak je uit voor rotte vis
ja, ik scheld je stijf
daar gaat ie weer
met volle borst,
met de longen uit het lijf: Kutwijf!
O, Kutwijf!
Ik werd ziek van je gezaag,
je gefröbel en je frunnik,
je gedweep met arm Afrika
en Acda & De Munnik
altijd geëngageerd
met de hele wereld
maar niet met je eigen kind
en niet met je eigen kerel
en voor je krokodilletraantje
is het nu te laat,
hoe kan het toch
dat liefde zo maar
om kan slaan in haat: Kutwijf!
O, Kutwijf!
Nooit had je genoeg
altijd moest je verder
als een opgewonden schaap
dorstend naar de herder
die alleen bestaat in sprookjes
en vroeger in de Bijbel
maar je vader was er nooit
dus alle hoop bleek ijdel
en nu sta je er alleen voor
en de dagen worden doffer
niets kan het nog verhullen
zelfs niet je nieuwe lover
't heeft eventjes geduurd
maar nu heb ik het begrepen
ik trek mijn conclusie
ik ga hem onderstrepen:
Kutwijf!
bodemloos kutwijf!
Wat was je toch een kutwijf
O, o, o een kutwijf!
ik hield zo van je, kutwijf
ik hield van je, kutwijf
O, ik hield van je, kutwijf
ik hield zo van je, kutwijf
he, bodemloos putwijf
ik hield zo van je, kutwijf
ik hield zo van je, kutwijf
na een godvergeten tijd
voel ik nu het gif, het gal, de haat, de nijd
Ja het was een taai proces,
maar ik begin het nu te leren:
Jij kwam op de wereld
om Jaap zwaar te bezeren
Je wond me om je vinger
ik gaf alles wat ik had
mijn l***, mijn lul, mijn leven
en een grote zak patat
maar je verraadde onze liefde
ik voel de wond nog in mijn lijf
dus nu moet ik het zingen
ook al doet het pijn: Kutwijf!
Kutwijf!
Ik geloofde in liefde
wat was ik toch naïef
toen de gelegenheid zich voordeed
werd jij meteen een dief
en nu zie ik eindelijk
wie jij werkelijk bent
een echte h*** van Babylon
een vals en wreed serpent
ja, ik stotter nog van woede
formuleer niet erg handig
tis ongenuanceerd en errug vrouwvijandig
ik maak je uit voor rotte vis
ja, ik scheld je stijf
daar gaat ie weer
met volle borst,
met de longen uit het lijf: Kutwijf!
O, Kutwijf!
Ik werd ziek van je gezaag,
je gefröbel en je frunnik,
je gedweep met arm Afrika
en Acda & De Munnik
altijd geëngageerd
met de hele wereld
maar niet met je eigen kind
en niet met je eigen kerel
en voor je krokodilletraantje
is het nu te laat,
hoe kan het toch
dat liefde zo maar
om kan slaan in haat: Kutwijf!
O, Kutwijf!
Nooit had je genoeg
altijd moest je verder
als een opgewonden schaap
dorstend naar de herder
die alleen bestaat in sprookjes
en vroeger in de Bijbel
maar je vader was er nooit
dus alle hoop bleek ijdel
en nu sta je er alleen voor
en de dagen worden doffer
niets kan het nog verhullen
zelfs niet je nieuwe lover
't heeft eventjes geduurd
maar nu heb ik het begrepen
ik trek mijn conclusie
ik ga hem onderstrepen:
Kutwijf!
bodemloos kutwijf!
Wat was je toch een kutwijf
O, o, o een kutwijf!
ik hield zo van je, kutwijf
ik hield van je, kutwijf
O, ik hield van je, kutwijf
ik hield zo van je, kutwijf
he, bodemloos putwijf
ik hield zo van je, kutwijf
ik hield zo van je, kutwijf